Jan van Dijk
De kakelende bestuurders van Europa en dus ook Nederland werken aan een vorm van overheid, hoewel zonder de terreur die we kennen van Mao en Stalin, waarbij de staat de volledige controle heeft over het leven van de burgers en de samenleving. Een groot deel van de bevolking is hierdoor gevangen in manipulerende taal en klimaatpropaganda en accepteert verminderde vrijheden door begrippen als ‘zero-emissie’ en ‘hernieuwbare energie’. Ook wordt de mentale toestand van de modale burger gemanipuleerd middels technieken die inspelen op emoties om zo rationeel denken te omzeilen. Een goed voorbeeld hiervan is de paradoxale, niet te begrijpen, continue reclames op televisie en sociale media voor elektrische voertuigen (EV’s), terwijl de autofabrikanten hier miljarden euro’s aan verliezen. EV’s rijden nog zonder bewijs van hun veiligheid, schaalbaarheid of superioriteit.
Subsidies op zonnepanelen, kortingen op belasting en salderingsregelingen zijn ook een vorm van manipulatie in de vorm van gratis geld. Subsidies zijn een soort financiële drugs geworden, waarbij de burger zich niet realiseert dat de prijs van gratis geld vrijheid is. De klimaatdictators in Brussel spelen met de taal, zetten technologie in om burgervrijheden te beperken en plegen met de uitgifte van gratis geld een ernstige vorm van financiële manipulatie.
De mythe van hernieuwbare energie is een fantastisch mooi en als waar aangenomen verzinsel. Hernieuwbare energie vindt haar oorsprong in de fabel van energieopwekkers die niet op kunnen raken, zoals wind, water, zonlicht en planten, en keer op keer worden hergebruikt. Maar om tot energie te komen heb je grondstoffen, constructies en machines nodig, die op een dag ook op zullen raken. Deze grondstoffen zullen gedolven, geboord, vervoerd en afgegraven moeten worden en niet alleen maar geoogst of verbouwd. Hoewel zonlicht nog minstens vier miljard jaar hernieuwbaar is, zijn fotovoltaïsche zonnepanelen dat niet. 5.700 turbines vereisen ongeveer 60.000 kilometer staalwapening en 1,3 miljoen kubieke meter beton. De generator van een twee-megawatt-windturbine bevat ongeveer 400 kg neodymium en 60 kg dysprosium – zeldzame aardmetalen die zeldzaam zijn omdat ze in verspreide afzettingen worden aangetroffen en moeilijk zijn te verwerken. Al deze technologieën vereisen ook elektriciteitstransmissie van landelijke gebieden naar steden. We hebben nog geen enkele vorm van energie ontdekt die volledig schoon en recyclebaar is. Hernieuwbare energie is een illusie net als het hebben van welvaart zonder industrie.
Nederland heeft een energiecrisis die in wezen heel eenvoudig is. De regering beperkt kunstmatig de toevoer van betrouwbare elektriciteit door betrouwbare energiecentrales te vernietigen, de bouw te vertragen en niet te financieren, en verhoogt vervolgens kunstmatig de vraag naar betrouwbare elektriciteit. De industrie in Nederland staat hierdoor onder druk waardoor productie wordt afgeschaald en fabrieken worden gesloten. Nederland heeft dit zelf veroorzaakt.
Nederlandse bedrijven dragen in vergelijking met buurlanden en op wereldschaal extra lasten die worden veroorzaakt door energiebelasting, nettarieven, de CO₂-heffing, stikstofregelgeving, netcongestie en regeldruk. Recente voorbeelden zijn bandenmaker Apollo Vredenstein die de fabriek sluit in Enschede met 500 banen die verdwijnen, Shell verkoopt wellicht de fabrieken Pernis en Moerdijk, een van de grootste chemische complexen van Nederland, verffabrikant AkzoNobel wil zijn fabrieken in de Gelderse plaats Wapenveld sluiten waarbij 150 banen verdwijnen, Cedo Recycling is van plan Europa’s grootste recyclingcentrum voor plastic folie in Geleen te sluiten waardoor 64 banen verdwijnen en LyondellBasell en Tronox hebben bekendgemaakt dat zij hun chemiefabrieken in Rotterdam willen sluiten waarmee 400 banen verdwijnen. Er zijn twee miljoen banen verbonden aan de industriesector en de politiek in Nederland laat de bedrijven gewoon gaan. Chinese bedrijven krijgen staatssteun om bedrijven in Europa te kopen en zo de technologieën over te nemen.
Het Nederlandse klimaatbeleid verergert het lijden van het midden- en kleinbedrijf (mkb). Deze sector kan beter investeren in paard en wagen dan in een nieuwe dieselbus. Dit komt door alle emissieregels waardoor de fundamentele vrijheid van beweging en reizen is afgenomen door middel van de introductie van zones in steden in Nederland waar dieselaangedreven voertuigen worden verboden, een ideologische zelfkastijding.
Ziekenhuizen die in een zogenaamde zero-emissiezone liggen kunnen straks niet meer worden bediend door bedrijven met een dieselbedrijfsbusje. Alles wat de overheid zelf direct raakt valt uiteraard buiten de scope van alle klimaatwetgeving. Het feit dat er geen door de mens gecreëerd CO₂-klimaatprobleem bestaat wordt pas serieus genomen als de airco niet meer werkt in Den Haag, waar een volle Tweede Kamer in een ruimte van 30 graden Celsius zit.
Veel mensen zien de echte wereld niet meer tot het moment dat ze ontslagen worden, een zeer reëel scenario waar honderdduizenden werkenden in de BV Nederland aan de vooravond van staan. Dan begint het verdriet, veel te laat, komt de nieuwsgierigheid, en gaat men zich pas verdiepen in de reden waarom elektriciteitskosten meer dan verdubbeld zijn en eigenaren van bedrijven terecht de keuze maken om het bedrijf te verplaatsen naar een ander land. Een baan hebben is belangrijk omdat het financiële stabiliteit geeft en een gevoel van doelgerichtheid, het kansen voor persoonlijke en professionele groei biedt, en een bijdrage levert aan de maatschappij, terwijl de verwachting van de maatschappij is dat de middenklasse zich houdt aan de slaafsheid en de volgzaamheid die het centrum van de macht verwacht. “The cost of free money is freedom”. Chinese zonnepanelen op het dak gefinancierd met Nederlands belastinggeld en bedrijven die alleen nog maar EV’s als bedrijfsauto toestaan omdat ze belastingkortingen krijgen.
Het financiële misbruik onder het mom van klimaatdoelen heeft ernstige vormen aangenomen en omvat ook tactieken om informatie te verbergen. Een prachtig voorbeeld hiervan is de brand van 4 juni jl. op een vrachtschip geladen met meer dan 3.000 auto’s, waaronder ongeveer 800 elektrische en hybride modellen. Wanneer elektrische voertuigen vlamvatten, staat de media op mute. Het in twijfel trekken van de veiligheid van elektrische voertuigen is het in twijfel trekken van de hele energietransitie. Dit voorval benadrukt opnieuw de hoogmoed van de technocratische klasse die gelooft dat spreadsheets, slogans en subsidies de natuurwetten kunnen verwerpen.
Windmolens zijn de minaretten van de klimaatgelovigen. ‘Net zero’-doelen vernietigen de economie en hernieuwbare energie vernietigt energievrijheid. De klimaatcrisis is een leugen en gaat om controle, niet om milieubewustzijn. Rijke wereldleiders zijn erin geslaagd om zichzelf te presenteren als de groene verkondigers van de klimaatkerk en maken misbruik van de politieke macht door met ‘gratis’ belastinggeld de publieke opinie te kopen. De uitbreiding van elektrische voertuigen is een politiek gecreëerd fenomeen. EV’s hebben nog steeds emissies die verband houden met de hele levenscyclus, inclusief elektriciteitsopwekking, batterijproductie en verwerking aan het einde van de levensduur. Een 24-uurseconomie heeft 24/7 energie nodig en prestaties van bedrijven zullen nog veel slechter worden zolang we subsidies toestaan op onbetrouwbare zonne- en windenergie.
We mogen hopen dat de combinatie van de hierboven genoemde rampzalige resultaten van de erosie van vrijheid door technologische, psychologische en maatschappelijke krachten een kritisch punt bereikt waarbij leidinggevenden die ertoe doen hun focus en waakzaamheid gaan aanwenden om de rationele betrokkenheid in de klimaatdiscussie te verhogen. Maar het ziet er vooralsnog naar uit dat de eco-strijders zich niet zomaar gewonnen zullen geven en ervoor gaan zorgen dat de tolerantie onder de inwoners van Nederland eerst nog een lager niveau zal bereiken, waarbij door de verlamming van logisch denken bij vooral intelligente en hogeropgeleide mensen, de hele bevolking verplicht wordt zich aan de groene religie te onderwerpen.
Wat vertel ik mijn medemens?
- Subsidies zijn een soort financiële drugs geworden, waarbij de burger zich niet realiseert dat de prijs van gratis geld vrijheid is.
- De regering beperkt kunstmatig de toevoer van betrouwbare elektriciteit en verhoogt vervolgens kunstmatig de vraag naar betrouwbare elektriciteit.
– einde artikel –
Je las een Premium artikel uit Gezond Verstand
Volg ons op social media
Kijk en beluister Gezond Verstand via
Gerelateerde berichten
