SDG’s zijn de octopus die gemeenten in een wurggreep houdt

De SDG’s zijn zeventien doelstellingen, geformuleerd vanuit de Verenigde Naties, om vóór 2030 van de wereld een ‘betere plek’ te maken. Het wordt gepresenteerd als een wereldwijd kompas voor uitdagingen als armoede, onderwijs en de ‘klimaatcrisis’. De Vereniging Nederlandse Gemeenten (VNG) is voor Nederland de coördinator voor het behalen van de meeste van die doelen. De VNG is het kennisplatform voor alle Nederlandse gemeenten en beoogt de krachten van gemeenten te bundelen om zo gezamenlijk op te kunnen treden in het belang van de lokale overheden en haar inwoners. De belangrijke rol die de VNG speelt in het door gemeenten laten uitvoeren van de SDG’s is hiermee in strijd, omdat dit niet in het belang van gemeenten en haar inwoners is.

Met het Gemeenten4GlobalGoals-netwerk wil de VNG zo veel mogelijk gemeenten SDG’s lokaal laten implementeren en realiseren, als internationaal kader voor een ‘duurzame toekomst’. Nederland telt 342 gemeenten waarvan er nu 141 officieel Global Goals-gemeenten zijn, waaronder alle grote steden. Volgens de projectleider van de Gemeenten4GlobalGoals-campagne zijn maar liefst 65% van de indicatoren of subdoelen van de SDG’s onhaalbaar zonder de betrokkenheid van en samenwerking met gemeenten.

Om zich hier als gemeente bij aan te sluiten volstaat het invullen van een onlineformulier. Dit formulier vraagt alleen om naam-adres-woonplaatsgegevens van de ambtenaar of bestuurder, met functieomschrijving, telefoonnummer en e-mailadres, en de naam van de gemeente. Een college- of raadsbesluit is vanuit de VNG voor aanmelding geen vereiste, hoewel men wel aangeeft dat dit ‘een krachtig signaal’ afgeeft. Hiermee wordt miskend dat de gemeenteraad het hoogste orgaan van een gemeente is, dat met het invullen van een simpel onlineformulier buitenspel wordt gezet. Op de website van de VNG staat dat deelname verbindt aan een bepaalde agenda en dat de verwachting natuurlijk wel is dat iedere gemeente daar een invulling aan geeft. Het meedoen aan het Gemeenten4GlobalGoals-netwerk kan dan ook worden gezien als het aangaan van een overeenkomst. Daartoe is volgens de Gemeentewet alleen het College bevoegd en de Burgemeester is ondertekeningbevoegd, omdat hij/zij de gemeente in en buiten rechte vertegenwoordigt. Gemeenten die simpelweg het onlineformulier laten invullen door een ambtenaar of een bestuurder handelen dus in strijd met de Gemeentewet.

Volgens de website van de VNG vormen de SDG’s een internationaal erkend raamwerk met een positieve blik op de toekomst en zijn SDG’s een helder, bruikbaar en integraal kader om als leidraad te gebruiken bij het ontwikkelen en toetsen van lokaal beleid. Afgezien van de propagandistische en misleidende taal die op de website van de VNG te vinden is (‘internationaal erkend’, ‘positieve blik’, enz.) komt duidelijk naar voren dat het de bedoeling is dat gemeenten meemarcheren met de globalistische waanideeën.

In artikel 124, lid 1 en lid 2 van de Grondwet, wordt uitgelegd wat respectievelijk autonomie en medebewind is. Autonomie betekent dat de besturen van provincies en gemeenten zelf beslissen wat ze doen en welke regels in hun eigen gebied gelden. Medebewind is de verplichte uitvoering van hogere regelingen van de Rijksoverheid en de Provincie. Onder de kabinetten-Rutte is het aandeel medebewind flink gegroeid, tot inmiddels 90% van de gemeentelijke activiteiten.

Autonome bevoegdheden van gemeenten worden ook wel ‘open huishouding’ genoemd. Het is de mogelijkheid voor gemeenten om via besluiten maatschappelijke problemen op lokaal niveau aan te pakken, waarbij de grens van die open bevoegdheid ligt bij de bevoegdheden van hogere overheden en de grondrechten. De gemeentelijke overheid mag op basis van de open bevoegdheid niet te diep in de private sfeer penetreren.

In het klassieke lokale bestuursmodel was de autonome bevoegdheid de meest belangrijke. In de praktijk is deze bevoegdheid in het nauw gekomen door de immense taken die men in medebewind moet uitvoeren. Als uitvoeringsloket van de Rijksoverheid zijn tijd en geld voor de autonome bevoegdheden in de verdrukking gekomen. Initiatieven vanuit de gemeenteraad of het College die gericht zijn op lokale behoeften en problematiek, waarvoor juist deze bestuurslaag bestaat, worden minder talrijk, of komen niet tot ontplooiing.

En nu komt dan de uitholling in het kwadraat, met de verandering naar een GlobalGoals-gemeente. Naast de uitholling van lokale overheid en democratie, is het doorvoeren van de dwangAgenda 2030 – waarin die gemeenten dus een onmisbare schakel zijn – nog veel ingrijpender. De VNG zet vol in op deze agenda. Het heeft voorbeeldteksten voor een motie en schriftelijke vragen opgesteld om voor raadsleden het agenderen van de Global Goals makkelijker te maken.

Gemeenten wordt ook aanbevolen een overkoepelende visie op ‘duurzaamheid’ vast te leggen in een coalitieakkoord of beleidsnota en op uiteenlopende beleidsterreinen doelen vast te leggen en SDG’s in de eigen organisatie te borgen. Daarnaast wordt gestimuleerd te rapporteren wat men als gemeente wat betreft de verschillende doelen heeft bereikt. Gemeenten kunnen zelf hun voortgang monitoren via het dashboard SDG’s, in de database van de VNG ‘Waar staat je gemeente?’ Daarbij benadrukt de VNG dat de kracht van de Global Goals in de integraliteit van de agenda zit.