Gehersenspoelde Nationale Politie als machtsblok voor oorlogszuchtige politiek

In eerdere nummers van Gezond Verstand (43, 49, 79) is benadrukt dat het huidige politiekorps door de eerdere nationale reorganisatie in toenemende mate een log top-down politiek aangestuurd machtsblok is geworden. In de kern is het beheersmatig een totalitair apparaat, dat gebruikt wordt als wapen tegen de burger. Dit mag worden vergeleken met de wijze waarop gedurende de Duitse bezettingstijd de Nederlandse politie vanuit de SS ook in een vergelijkbare structuur en cultuur werd gewrongen.

Oud-korpschef Straver constateert dat de nieuwe korpschef in haar visienota dit mensgerichte vitale gebiedsgebonden uitgangspunt eveneens niet meer hanteert. Een gegeven dat vraagt om “een herbezinning op de visie van organiseren van politiewerk, die moet starten bij de vraag: wat voor politie moeten en willen zij zijn in de Nederlandse democratische rechtsstaat?” Hoewel de huidige korpschef in haar visienota start vanuit een ‘bezinning op de waarden van de democratische rechtsstaat als kompas voor functioneren’, tonen alle signalen vanuit het politienetwerk anno 2025 dat de korpsleiding onveranderlijk de vele gebreken negeert, zoals opgesomd in de publicatie in 2023 van het boek Onze politie in een kwetsbare rechtsstaat, waarin wetenschappers, journalisten en politiemedewerkers kritisch terugblikken op de eerste fase van deze nieuwe structuur en wat dit betekent voor de toekomst. De gebreken die genegeerd worden zijn een gevolg van het domineren van een politiek gedreven bedrijfsmatige aansturing. Dit heeft meerdere effecten gehad, waaronder een interne angstcultuur met betrekking tot wat al of niet ter discussie kan/mag worden gesteld, en een falende integriteits- en corruptieaanpak binnen de politie.

Als machtsblok is het politiekorps inmiddels nog eens ‘versterkt’, door een nieuwe instroom van duizenden jonge agenten, die tijdens een halfbakken opleiding zijn gehersenspoeld, waardoor zij klakkeloos van hogerhand opgelegde bevelen uitvoeren. Deze zijn veelal verankerd in strakke protocollen. Tegenspraak wordt in laatste instantie niet geduld; de hedendaagse politie wordt klaargestoomd om als robots zonder menselijk gevoel te werken.

De ‘bezinning op de waarden van de democratische rechtsstaat’ van de korpschef gebeurt met het kompas gericht op de versterking van de inmiddels al decennia verwaarloosde vals voorgestelde inhoud waarvoor de begrippen ‘democratie’ en ‘rechtsstaat’ zouden staan. Want wat Nederland (en de Europese Unie) betreft moeten we constateren dat de werkelijke functies van democratie en rechtsstaat volledig ter ziele zijn gegaan. Zoals ook vlijmscherp wordt uitgelegd door oud-rechter mr. Barend van Thiel in zijn boek De vierde tirannie (2023). Wat democratie en rechtsstaat wordt genoemd correspondeert niet meer met een werkelijkheid van geweldloze middelen om de Uitvoerende Macht in toom te houden en niet meer als voortbrengsel van de Verlichting met nadruk op grondrechten en vrijheden van de mens. Ze zijn, integendeel, al enige tijd geleden verworden tot loze propagandabegrippen, aangedragen met drogredenen ter onderbouwing en het doordrukken van een technocratische dictatuur. De Rechterlijke Macht functioneert openlijk niet meer als een onafhankelijke en onpartijdige Rechterlijke Macht. Het functioneert als verlengstuk van de machthebbers. Men kan dit zien als een fenomeen dat de voorgeschiedenis van collaboratie met het nazi-regime in de periode 1940-1945 reflecteert.

Men zou verwachten dat al deze aantoonbare kritieke bevindingen ook aandacht zouden krijgen in relatie tot de overduidelijk onderdrukkende desastreuze overheidsmaatregelen die sinds het begin van de ‘coronacrisis’ werden genomen, met een politiemacht die werd misbruikt als handhaver. Maar daarover hoor en zie je openlijk binnen het korps geen enkel woord. Ook niet, bijvoorbeeld, na een in maart jl. gegeven uitgebreide lezing door een forensisch patholoog voor leden van district Oost-Nederland van de Nederlandse afdeling van de International Police Association (IPA) over ‘tunnelvisie en suggestief denken’. Die lezing werd gevolgd door een uitnodiging voor de toehoorders om eens kritisch na te denken over persoonlijke processen en vooroordelen, en te streven naar een open en analytische gemoedstoestand. Dat mocht niet baten; geen enkel verband werd gelegd met de algemene situatie waarin we als burgers en als politie zijn beland; beide worden door onze machthebbers gemanipuleerd.