Tjeu Lemmens
Teneinde de spaargelden te mobiliseren, heeft de Europese Commissie (EC) een financiële strategie ontwikkeld, genaamd Savings and Investments Union (Spaar- en Investeringsunie: SIU), die op 19 maart jl. is aangenomen. Zoals te doen gebruikelijk bij plannen van de EU, wordt de SIU gepresenteerd als een initiatief waarbij de belangen van EU-burgers vooropstaan. Zij stelt dat de SIU de welvaart en het welzijn van de spaarders bevordert, doordat de Unie het vergemakkelijkt spaargelden naar productieve investeringen met hoge rendementen over te hevelen. Niet alleen de burger met geld op de bank profiteert, maar ook ondersteunt de spaarder – die investeerder wordt – een nobel doel: het stimuleren van de economische groei en het concurrentievermogen van de EU, aldus de EC. Maar het doel van de SIU komt in een heel ander licht te staan wanneer men het White Paper for European Defence – Readiness 2030 (Witboek voor Europese defensie – Gereedheid 2030), dat de EC simultaan met de SIU presenteerde, ernaast legt.
Dan blijkt dat de oprichting van de Spaar- en Investeringsunie niet voortkomt uit bezorgdheid over het verpieteren van spaargeld op banken als gevolg van de lage rente, maar dat de spaarpotten van burgers gebruikt gaan worden voor de financiering van de gigantische herbewapening van de EU, die in 2030 gereed moet zijn. “Het tijdperk van het vredesdividend is allang voorbij. De beveiligingsarchitectuur waarop we vertrouwden, kunnen we niet langer als vanzelfsprekend beschouwen”, aldus Ursula von der Leyen. Daarom zijn in de afgelopen maanden halsoverkop plannen gesmeed om voor de herbewapening van Europa grote hoeveelheden geld te bemachtigen, waarbij vooral de geldpotten van de eigen burgers in het vizier staan. Daarbij lonkt de EC, naast de pensioenpotten, ook naar de spaarpotten van Europese burgers. De oprichting van de SIU is een geraffineerde methode om een grote buit binnen te slepen, waarbij de voordelen voor de burgers microscopisch worden uitvergroot. Vooral de voordelen voor levensgebeurtenissen met een hoge gevoelswaarde worden uitgelicht, waaronder aankoop van een eigen huis, bekostiging van de opleiding van kinderen en pensionering.
Om Europese burgers te bewegen hun spaargeld vrijwillig om te zetten in bedrijfsobligaties en aandelen zijn twee zaken onontbeerlijk, meent de EC: een financiële infrastructuur en het verbeteren van de “financiële geletterdheid, die in de EU nog steeds ondermaats is”. Die financiële infrastructuur bestaat al, in de vorm van commerciële banken. Zij zijn cruciaal voor het kweken van een meer ‘investeringsbewuste’ cultuur, vooral bij de ruim 80% van de EU-burgers die ‘financieel laaggeletterd’ zijn. In die groep bevinden zich vooral vrouwen, jongeren en medemensen van gevorderde leeftijd, zo weet de EC. Het valt te verwachten dat de komende maanden banken spaarders zullen bestoken met propagandamateriaal om hen in de richting te duwen van beleggen in belangrijke economische sectoren. Nederlandse huishoudens hebben in totaal zo’n € 450 miljard aan bank- en spaartegoeden, dat is 4,5% van het totale spaargeld in de EU. Ook de Nederlandse banken zullen hun marketingmachines in een hogere versnelling zetten voor het opvijzelen van de financiële laaggeletterdheid van spaarders.
Om te kunnen beoordelen of de hoge rendementen die de EC in het vooruitzicht stelt ooit gerealiseerd zullen worden, is het nuttig te kijken naar de industrieën waar de spaargelden in de vorm van beleggingen naartoe zullen vloeien. Het SIU-plan noemt als ‘belangrijke sectoren van de economie’ waarin EU-burgers dienen te beleggen: “geavanceerde technologieën, duurzame energie, onderwijs en defensie”. Met andere woorden: de EC wil dat burgers hun spaargeld steken in de energietransitie, het fabriceren van oorlogstuig en het opleiden van militairen. Het is allang duidelijk dat de honderden miljarden verslindende energietransitie jammerlijk is mislukt en in de analen van de kostbaarste mislukkingen van de afgelopen eeuwen dient te worden bijgeschreven. Het is niet denkbeeldig dat de herbewapeningsplannen in dezelfde annalen zullen terechtkomen.
Het getuigt namelijk van gigantisch economisch onbenul wanneer het fabriceren van oorlogstuig gepresenteerd wordt als een belangrijke sector van de economie, zoals de EC doet. Klaarblijkelijk veronderstellen de EU-leiders dat het fabriceren van wapens gepaard gaat met het uitgeven van geld en daarmee automatisch leidt tot economische bloei. Dit is een misvatting die gemakkelijk ontstaat bij politici die slechts één remedie kennen voor het oplossen van problemen, namelijk het met royale hand strooien met geld dat van de burgers is afgenomen. Elementaire economische beginselen leren echter dat het optuigen van een oorlogsapparaat behoort tot de overheidsactiviteiten die de daarvoor benodigde gelden verkrijgt door burgers steeds zwaardere lasten op te leggen, door hoge schulden aan te gaan bij de machtige BlackRocks en Vanguards van de financiële wereld – eufemistisch aangeduid als ‘kapitaalmarkt’ – of beide.
In eerste instantie vergroot het produceren van wapens de werkgelegenheid en lijkt dus welvaart te creëren, maar dat is slechts schijn, omdat het geen bestendige en langdurige welvaart is. Geld steken in een activiteit is pas een investering wanneer de gefabriceerde producten of aangeboden diensten het oogmerk hebben consumenten daarvoor te interesseren, waardoor op termijn winst wordt gegenereerd, hetgeen overigens lang niet altijd lukt. Het produceren van wapentuig levert voor de wapenindustrie winst op, mits de overheid, die de enige klant is, de rekeningen kan betalen uit belastinggelden of leningen. Zolang een raket in het depot ligt, is het apparaat nutteloos en eenmaal afgeschoten bestaat het niet meer, en heeft verwoestingen aangericht op het grondgebied van de vijand, die op zijn beurt met het aanrichten van verwoestingen zal antwoorden. Het fabriceren en gebruiken van wapentuig is daarmee geen economische activiteit die op de langere termijn welvaart en welzijn verhoogt, zoals koelkasten, auto’s, machines, computers en robots dat wel doen, maar holt welvaart en welzijn juist uit. Het veroorzaakt het failliet van staten, ontwricht het geldsysteem, zal beleggingen in bedrijven die oorlogstuig fabriceren waardeloos maken en de bevolking in totale armoede storten.
De slagkracht van de Europese krijgsmachten dient in 2030 op de gewenste capaciteit te zijn gebracht, zo wil de EC. Dat is een te optimistische planning, die kenmerkend is voor de EC. Door de systematische afbraak in de afgelopen drie decennia is de militaire landsverdediging in heel Europa vervallen tot een ruïneuze staat. Het zal minstens tien jaar duren voordat de Europese krijgsmachten de gewenste capaciteit hebben om Europa te kunnen verdedigen tegen het binnenvallen van de gedoodverfde vijand Rusland.
Politici en media schetsen voortdurend een beeld van de Poetin-regering als agressor, die één of meer EU-landen door middel van oorlogsgeweld wil toevoegen aan de Russische Federatie. Daarvoor wordt geen enkele steekhoudende reden genoemd, behalve het uiterst zwakke en onbewezen argument dat Rusland het niet zal laten bij Oekraïne alleen. Op welke grondstoffen en producten van Europa zou Rusland azen? Europa bevindt zich in een verregaande staat van industriële onttakeling en is hard op weg een museumcontinent te worden, met een hoog Disney-gehalte. Wanneer de Poetin-regering daadwerkelijk snode plannen zou koesteren om één of meerdere EU-lidstaten binnen te vallen, dan zullen ze heus niet wachten tot de EU over vijf tot tien jaar manschappen en oorlogstuig in gereedheid heeft gebracht. Wanneer de EU-technocraten over enige realiteitszin en logisch denkvermogen zouden beschikken, zouden zij in ijltempo diplomatieke betrekkingen met Rusland aanknopen en de aan dat land opgelegde sancties laten varen. En dat is ook wat de voormalige Warschaupactlanden willen, waaronder Hongarije, Tsjechië en Roemenië: een oorlog vermijden, en met dit grootste land ter wereld diplomatieke betrekkingen aanknopen en economisch samenwerken.
Het ijltempo waarmee de Gereedheid 2030-agenda wordt uitgevoerd, tezamen met de miljarden verslindende energietransitie, zal het uiteenvallen van de EU – een proces dat al gaande is – alleen maar versnellen. De razende vaart waarin Europa de herbewapening uitvoert, terwijl geen enkele politicus, hooggeplaatste militair of zelfverklaarde expert argumenten weet aan te voeren waarom Rusland Europese landen zou willen binnenvallen, doet vermoeden dat een globalistische agenda wordt uitgerold, met het oogmerk om spaargelden te confisqueren en de Europese bevolking in totale armoede te storten. Oorlog staat ook ten dienste van een ander agendapunt, namelijk het reduceren van de bevolking.
– einde artikel –
Je las een Premium artikel uit Gezond Verstand
Volg ons op social media
Kijk en beluister Gezond Verstand via