Het voorgeschreven-werkelijkheidanker voor Europeanen

Een van deze artikelen geeft het woord aan een moleculair geneticus die zegt dat met de maatregelen van de coronaperiode een wereldwijde aanslag op het denkvermogen is gepleegd waardoor mensen letterlijk een deel van zichzelf zijn kwijtgeraakt. Als u dat te vergezocht vindt herinner u dan nog even dat het bij de Covid/klimaat/Poetin-expansiehonger/mRNA/de-industrialisatie/woke-machtsgreep gaat om de grootste mondiale misdaad in de geschiedenis.

De voortdurende propaganda die zegt dat Poetin niets minder is dan een soort Hitler die het heeft gemunt op stukjes Europa, en de propaganda die volhoudt dat nog altijd niet is bewezen dat de mRNA-injecties de oorzaak zijn van de vele vroegtijdige overlijdens waardoor begrafenisondernemers in crisis verkeren omdat hun dienstverlening dit niet kan bijbenen, en nog veel meer met de Covid-machtsgreep verbonden propaganda, bepalen een visie op de werkelijkheid die je niet zomaar kan loslaten. Schuldgevoel vanwege eerdere deelname eraan kan ondraaglijk worden en de leemte die met loslaten ontstaat is heel akelig.

Mijn bronnen onder zorgverleners vertellen me dat in sommige verpleeginrichtingen voor ouderen het virusprotocol – mondkapjes, quarantaine, afstand houden – weer wordt gevolgd. De gemeenschap van niet-gepensioneerde huisartsen biedt een verschrikkelijk toonbeeld doordat een grote meerderheid het nadenken hierover resoluut afwijst. Zij zijn zelf, evenals een groot deel van de verpleegkundigen, ondersteboven geprikt. De arts of verpleegkundige die daar gewag van maakt, mag verwachten dat hij of zij als een outcast zal worden behandeld.

De veronderstelde ‘leiders’ van de EU en NAVO-lidstaten verkeren in een vergelijkbaar ernstige situatie. Zij kunnen geen afscheid nemen van een werkelijkheid die voorschrijft dat Poetin moet worden afgekeurd als een wrede, op macht beluste tiran, en Zelenski lauweren verdient als heldhaftige verdediger van Oekraïense onafhankelijkheid. Een belangrijke factor daarbij is dat de toplieden in de EU-commissie behalve incompetent, ook dom zijn, niet zomaar dom, maar tenhemelschreiend dom. De pathologisch anti-Russische Kaja Kallas reist naar Washington voor een ontmoeting met wat zij ziet als een collega, maar Marco Rubio laat haar aan de deur weten dat hij geen tijd heeft voor een beleefd onderonsje.

Het anderhalf uur durende telefoongesprek van Trump met Poetin, waarin de twee elkaar vonden wat betreft de voornaamste geopolitieke aangelegenheden, gevolgd door de baanbrekende eerste ontmoeting in Riyad tussen vertegenwoordigers van beide landen, waarbij commissies werden gevormd voor een complete normalisering van betrekkingen, uitgebreide zakelijke overeenkomsten en toekomstige samenwerking voor vrede en geopolitieke stabiliteit, heeft de voormalige Europese vazallen van de VS in sidderende paniek gebracht. Op diverse Europese overleggelegenheden kwam de formatie van een Europees leger ter sprake, met uitlatingen over sneuvelbereidheid, zonder verdere discussie over nut, noodzaak of realiteitsgehalte van zo’n leger.

Nadat president Trump de voor het eerst niet in groen legerhemd maar toch ook niet in respectvol pak en das getooide Zelenski na diens beledigende opmerkingen de deur had gewezen, leek over dat Europese leger een plotselinge onvermijdelijkheid te zijn afgeroepen. Trumps ‘verraad’ had de Europese landen die eeuwige trouw aan Zelenski hadden gezworen en voortgaande militaire steun voor Oekraïne beloofd, in diepe verlegenheid gebracht. De EU-chef voor buitenlands beleid Kaja Kallas: “Vandaag werd duidelijk dat de vrije wereld een nieuwe leider nodig heeft. Het is aan ons, Europeanen, om deze uitdaging aan te gaan.” Ursula von der Leyen: “Wees sterk, wees dapper, wees onverschrokken, je bent nooit alleen, lieve president Zelenski.” En een paar dagen later kondigde ze aan dat de lidstaten $ 800 miljard moeten gaan ophikken om het vechten in Oekraïne gaande te houden.

Wat hier werkelijk bij speelt is niet angst voor een Russische dreiging maar een versterking, en dus mogelijke eventuele redding van de met ontbinding bedreigde EU middels obligaties en een nieuw militair dwangapparaat. Wat de EU ermee verdient is het uiterlijk van een staat.

Keir Starmer nam na zijn volslagen mislukte bezoek aan Trump het voortouw en confereerde in Londen met geselecteerde medestanders over de formatie van een ‘coalitie van gewilligen’. Coalition of the Willing was de term die onder George W. Bush door de neoconservatieven werd geïntroduceerd om oorlog tegen Irak te gaan voeren. Houd in gedachten dat de door neoconservatieven aangestuurde buitenlandpolitiek onder de beleidsmakers rondom Biden werd voortgezet. Als de verkiezingsoverwinning naar Kamala Harris zou zijn gegaan, dan zouden die buitenlandpolitiek, de trans-Atlantische verhouding en de ‘speciale relatie’ met het VK nog bestaan. Voor Starmer zou dat normaliteit hebben betekend, en wanneer je zelf veel hebt bijgedragen aan de propaganda over die normale voorgeschreven werkelijkheid, dan kan je niet zomaar zeggen dat het alleen maar propaganda is geweest die bol stond van verkeerde voorstellingen van zaken.

De Britse pers, van sensatiebeluste tabloids tot de verondersteld serieuze kranten, helpen hun premier daarbij met continue valse verslaggeving over enorme verliezen aan Russische kant, een zieltogende Russische economie en hoopgevende vorderingen van de Oekraïense strijdkrachten.

Op militair gebied zijn de NAVO-landen zonder de VS volkomen ongeloofwaardig, zoals we in hieropvolgende artikelen rapporteren. Tegelijkertijd heeft Poetin in overduidelijke taal laten weten dat eventuele Europese laarzen op Oekraïense grond en wat dan ook in de lucht, onmiddellijke vernietiging tegemoet gaan. Is het denkbaar dat Starmer en degenen die hij tot deelname in de coalitie van gewilligen heeft kunnen verlokken, uiterste roekeloosheid gaan ontplooien? Het moet onderhand wel duidelijk zijn dat een nieuw officieel verhaal in de maak is: “Natuurlijk hebben wij alles gedaan om onze beloften van eeuwige trouw aan Oekraïne en Zelenski na te komen, maar tevergeefs; onze inspanningen zijn tenietgedaan door een Amerikaanse dolkstoot in de Oekraïense rug.”