Gezond Verstand is jarig!
In september 2024 start de 5e jaargang van Gezond Verstand. En om dat te vieren geven we in de zomerperiode de 12 meest gelezen + 12 gloednieuwe artikelen cadeau. We publiceren iedere dag gratis artikel.
Bovendien hebben we de artikelen gebundeld in een PDF die je gratis kunt downloaden. En, als klap op de vuurpijl presenteren we ook de nieuwe opmaak van Gezond Verstand.
Laat je verrassen door het vernieuwde ontwerp en deel de artikelen en PDF op social media, met vrienden en familie!
Tjeu Lemmens
Het klimaat verandert, dat is ontegenzeggelijk waar. Het is ook waar dat menselijke activiteiten hieraan bijdragen. Het kappen van bomen voor de bouw- en meubelindustrie, het platbranden van bossen om grond te verwerven voor landbouw, het in rap tempo uitbouwen van steden tot megasteden met vele miljoenen inwoners, de anderhalf miljard auto’s die op aarde rondrijden, de 40.000 verkeersvliegtuigen die door het luchtruim suizen en duizenden andere activiteiten, ze beïnvloeden allemaal in zekere mate het weer op de langere termijn. Ook is het onomstreden dat CO2 de warmtehuishouding van de atmosfeer beïnvloedt en daarmee indirect het klimaat, maar de bijdrage aan de opwarming van de aarde is gering vergeleken met andere oorzaken.
Botsende zonnestralen
Om zicht te krijgen op de rol van CO2 bij de warmtehuishouding van de atmosfeer is het nuttig kort stil te staan bij de interactie van invallende zonne-energie met gassen in de atmosfeer en het aardoppervlak. Zonnestralen bestaan uit elektromagnetische energie met een grote, ononderbroken reeks aan golflengten. De golflengten van ultraviolet licht, bijvoorbeeld, reiken van 0,1 tot 0,4 micrometer (1 micrometer (μm) = 1/1000 millimeter). Zij zijn kortgolvig, net als röntgenstralen, en daardoor schadelijk voor de huid. Zij zijn niet zichtbaar voor het menselijk oog. Het golflengtebereik van 0,4 tot 0,7 μm kan de mens zien. Vermeldingswaardig is dat dit zichtbare licht meer energie bevat dan alle omliggende golflengten; kennelijk hebben onze ogen zich dusdanig ontwikkeld dat zij objecten via gereflecteerde zonnestraling in dit golflengtebereik scherp kunnen waarnemen.
De golflengten van de zonnestraling die het aardoppervlak bereikt zijn vooral zichtbaar licht en de golflengten daaromheen. Het aardoppervlak reflecteert deels deze straling, waardoor wij objecten kunnen zien. Ook absorbeert het aardoppervlak een deel daarvan en zet dit om in warmtestraling, door fysici thermisch infrarood genoemd, met een golflengtebereik van 3-100 μm. Dat bereik is essentieel voor de warmtehuishouding van de atmosfeer. Gassen in de atmosfeer laten sommige golflengte-bereiken van de door de aarde uitgestraalde warmte ongemoeid; zij worden doorgelaten en verdwijnen in het heelal. Andere golflengten worden geheel of gedeeltelijk tegengehouden, doordat waterdamp, CO2, methaan en ozon – tezamen broeikasgassen genoemd – deze warmte absorberen en terugkaatsen naar het aardoppervlak. Dat is maar goed ook, want anders zou de aarde een onleefbare, ijskoude planeet zijn.
CO2 houdt vooral het golflengtebereik van 15-20 μm tegen. Dit is slechts een beperkt gedeelte van het totale golflengtebereik van warmtestraling (3-100 μm). Waterdamp daarentegen blokkeert vrijwel het gehele bereik, met twee kleine uitzonderingen, namelijk 3-5 μm en 8-15 μm. Waterdamp heeft daarmee een veel sterkere invloed op de atmosferische warmtehuishouding dan CO2 en die invloed kan men lijfelijk vaststellen in woestijngebieden. Overdag is het daar snikheet doordat zand en kale rotsen zonnestraling omzetten in warmte. ’s Nachts daalt de temperatuur tot rond het vriespunt, omdat de atmosfeer aldaar nauwelijks of geen waterdamp bevat die de overdag geproduceerde warmte kan vasthouden. Wel bevat de atmosfeer boven woestijnen dezelfde hoeveelheid CO2 als elders, maar dat gas houdt warmte beperkt vast.
Dat menselijke CO2-uitstoot de allesbepalende oorzaak van de opwarming van de aarde zou zijn, is dus eenvoudigweg niet waar. Van alle broeikasgassen bepaalt CO2 voor ca. 20% de warmtehuishouding van de atmosfeer en waterdamp draagt daar voor twee derde deel aan bij. Vanuit dat oogpunt is het merkwaardig dat waterstof als een belangrijke energiedrager voor de opslag van ‘duurzame’ elektriciteit wordt gepropageerd, met als argument dat bij verbranding slechts onschuldig drinkwater wordt geproduceerd.
Oneigenlijke metafoor
CO2 wordt een broeikasgas genoemd wegens de hogere temperatuur in een broeikas vergeleken met de omgeving. Dit is een misleidende en oneigenlijke metafoor. De temperatuurstijging wordt veroorzaakt doordat de lucht in een broeikas slechts beperkt met koudere buitenlucht wordt ververst. Het zogenoemde broeikaseffect dat in de atmosfeer plaatsvindt, behelst echter dat zonlicht indirect, via terugkaatsing, het aardoppervlak opwarmt. Hierbij absorberen broeikasgassen deels het door het aardoppervlak in warmte omgezette zonlicht en kaatsen dit gedeeltelijk terug naar de aarde. De processen die temperatuurstijging in een broeikas en in de atmosfeer bewerkstelligen, zijn dus heel verschillend.
- Het artikel gaat hieronder verder -
Het cartoonboek bevat een bonte verzameling van de beste, scherpste, mooiste en meest treffende cartoons uit Gezond Verstand.
Je maakt kennis met de cartoonisten, die je vervolgens meenemen in het creatieproces en stap voor stap laten zien hoe de cartoons tot stand komen. Waar komen de ideeën en inspiratie vandaan? Welke materialen gebruiken ze en wat vinden ze het mooiste en moeilijkste aan hun vak?
Normaal €42,50 voor abonnees €39,50
Gebaseerd op deze oneigenlijke metafoor worden angstwekkende toekomstvisioenen niet geschuwd, zoals: “De mensheid stevent af op een ecologische en humanitaire ramp van ongekende omvang.” en “Onheilspellende vooruitzichten volgen elkaar op; hittesterfte, honger, verdrinking, stervende oceanen, klimaatconflicten.” en “Twee graden opwarming is een soort harde grens geworden; we blijven eronder en zijn gered, of de temperatuur stijgt en we gaan ten onder.” Om deze doemscenario’s kracht bij te zetten, is een opzettelijk dubbelzinnige en misleidende term bedacht: ‘koolstofvervuiling’. Ondertussen heeft de demonisering zulke vormen aangenomen dat veel mensen thans geloven dat CO2 het ergste gifgas is dat er bestaat. Om hun CO2-voetafdruk te beperken zien sommigen zelfs af van nageslacht.
Koude en warme perioden wisselen elkaar af
Het klimaat verandert, maar dat doet het voortdurend, en allang voordat mensen de aarde bevolkten. Soms daalt de temperatuur enkele tienduizenden, honderdduizenden, of miljoenen jaren achter elkaar en dan stijgt ze weer. De langetermijntrend van stijging of daling wordt regelmatig onderbroken door kortdurende, tegengestelde temperatuurbewegingen, die enkele eeuwen aanhouden. In de eeuwen voor en na het begin van onze jaartelling en tijdens de middeleeuwen was het warmer dan nu, terwijl het in de periode 1450-1850 – Kleine IJstijd genoemd – kouder werd, om daarna weer warmer te worden. Dat laatste omslagmoment valt grofweg samen met de industriële revolutie, waarin een enorme transitie plaatsvond van energieopwekking door wind- en waterkracht, alsmede verbranding van hout en in beperkte mate veen, bruinkool en steenkool, naar het massaal verstoken van CO2-uitstotende brandstoffen, aanvankelijk voor het aandrijven van stoommachines, maar gaandeweg voor steeds meer andere toepassingen. Daarnaast verviervoudigde vanaf 1850 de wereldbevolking.
Het 1850-omslagmoment is door groot-industriëlen – onder wie de machtige, schatrijke Rockefeller-dynastie en de Canadese oliemagnaat en eerste directeur van het milieuprogramma van de VN en initiatiefnemer van het IPCC, Maurice Strong (1929–2015) – misbruikt om nieuwe, lucratieve verdienmodellen te ontwikkelen onder het mom van voorkoming van catastrofale klimaatverandering. Zij hebben, gesteund door om- en opgekochte media en corrupte wetenschappers, zoveel rookgordijnen weten op te trekken over wat zich aan geofysische processen in de atmosfeer afspeelt, dat veel mensen en instanties van lieverlede zijn gaan geloven in de vernietigende kracht van CO2. Zo beweert de door de Nederlandse overheid opgerichte en gefinancierde voorlichtingsorganisatie Milieu Centraal – zich baserend op de rapporten van het IPCC – boudweg: “De opwarming van de aarde en klimaatverandering worden veroorzaakt door de mens.” De rol die de menselijke CO2-uitstoot toegedicht krijgt in klimaatverandering staat echter in geen enkele verhouding met de daadwerkelijke invloed.
De belangrijkste factor die de temperatuur op aarde bepaalt houden klimaatonderzoekers angstvallig buiten beeld. Deze factor is de hoeveelheid energie die de zon richting de aarde straalt. Impliciet veronderstellen de IPCC-technocraten dat de zon een constante hoeveelheid straling produceert, zo niet permanent, dan toch in elk geval sinds 1850. Maar geen enkel natuurverschijnsel is constant, fluctuaties komen altijd voor. Ook de energie die de zon uitstraalt schommelt voortdurend, hetgeen de voornaamste oorzaak is voor alternerende warmere en koudere perioden.
Drieledig klimaatbedrog
CO2 in de atmosfeer beïnvloedt de warmtehuishouding van de aarde. Dat is onomstreden. De mate waarin menselijke CO2-uitstoot hieraan bijdraagt wordt echter schromelijk overdreven door bewindvoerders en hun technocratische ambtenaren, onkundig van de geofysische processen die al honderden miljoenen jaren gaande zijn. Vanuit hun onkunde belasten zij burgers en bedrijven met een ingrijpende en geldverslindende energietransitie, waaraan de Europese industrie en onze welvaart ten onder dreigt te gaan.
Bedrog nummer één is dat uitsluitend de mens verantwoordelijk is voor de huidige opwarming van de aarde, als gevolg van het massaal uitstoten van CO2. Bedrog nummer twee is dat doorgaan met CO2-uitstoot leidt tot de rampzalige ondergang van mens, fauna en flora. De conclusie die uit dit tweede bedrog wordt getrokken resulteert in het meest ingrijpende en verregaande derde bedrog, namelijk dat de mens de aarde kan behoeden voor deze catastrofe door CO2-uitstotende brandstoffen (aardgas, steenkool, aardolie) binnen enkele decennia rigoureus te vervangen door elektriciteit, opgewekt door windmolens, zonnepanelen en andere zogenaamde duurzame energie-opwekkers.
– einde artikel –
Je las een Premium artikel uit Gezond Verstand
Volg ons op social media
Kijk en beluister Gezond Verstand via
Gerelateerde berichten
