Overheden hebben middels massasubsidies de afgelopen jaren de zakelijke autorijder naar elektrische auto’s gedreven en een poging gedaan om particuliere autorijders ook deze kant op te duwen. Middels wetgeving zijn de malafide ambtenaren in Brussel zover gegaan dat ze proberen om vanaf 2035 in de Europese Unie nieuwe benzine- en dieselauto’s officieel te verbieden. De creatie van een artificiële vraag naar elektrische voertuigen is echter mislukt.

Volkswagen bevindt zich hierdoor in een extreem zorgwekkende financiële situatie en dreigt voor het eerst in haar 87-jarige bestaan met het sluiten van fabrieken in Duitsland. Ford Motors is tot de conclusie gekomen dat alle voorspellingen van de groei van het aantal batterijauto’s tot het rijk der fabelen behoren. Er is simpelweg geen echte vraag naar deze auto’s. Ford heeft in de eerste helft van dit jaar $ 1,9 miljard als verlies moeten nemen op zijn plannen voor elektrische auto’s. Het einde is nog niet in zicht. Ford verliest per batterijauto op dit moment $ 100.000 en zal net als Volkswagen moeten kiezen voor zelfbehoud. Zelfs het Chinese deugdbedrijf Volvo heeft aangekondigd af te zien van een strategie van 100% batterijauto’s.

Nieuw-Zeeland en Italië draaien eerdere ‘groene’ besluiten terug

De olie- en gasindustrie wordt al jaren door de groene eco-fascistische overheden tegengewerkt bij het doen waar ze goed in zijn en dat is het leveren van betaalbare energie aan de maatschappij. In Nieuw-Zeeland was er vanaf 2018 sprake van een verbod op het zoeken naar nieuwe olie- en gasbronnen voor de kust – een hoeksteen van het duurzaamheidsbeleid. Doordat de hoeveelheid zon, wind en regen de beschikbaarheid van duurzame energie tegenwerkten, ontstonden er tekorten die niet konden worden opgevangen door de teruggelopen gasreserves, met het gevolg dat elektriciteitsprijzen de afgelopen maand zijn verdubbeld, en grote bedrijven en fabrieken geheel of gedeeltelijk stil hebben gelegen omdat ze niet langer rendabel zijn. De zittende conservatieve Nieuw-Zeelandse regering gaat het verbod daarom terugdraaien.

De Italiaanse regering heeft ook een ommezwaai gemaakt. Italië verbood de productie en het gebruik van kernenergie na referenda in 1987 en 2011. De huidige regering werkt aan een wetgevende maatregel die tot doel heeft het gebruik van kernenergie later dit jaar opnieuw in te voeren met de nieuwste beschikbare technologieën voor de productie van goedkope, programmeerbare energie.

Oliefirma’s terug naar nieuwe exploratie en productie

In juni voorspelde het Internationaal Energieagentschap (IEA) dat tegen 2050 een enorm surplus aan olie zal zijn ontstaan, want ‘duurzame’ nieuwe bronnen van energie zouden de industrie laten draaien.

ExxonMobil ziet dit anders en stelt dat de sector intensief moet blijven investeren in ruwe olie-exploratie en -productie. Want het werkelijke risico voor de wereld is een tekort daaraan, omdat in de echte wereld de vraag naar olie en gas toeneemt. Dat zou kunnen leiden tot een verviervoudiging van de energieprijzen. Waar een aantal jaar geleden ExxonMobil nog rechtszaken verloor van activistische duurzame proxy-aandeelhouders, klaagt Exxon in 2024 nu de activisten aan.

Binnen oliemaatschappij Shell ligt de focus ook weer op Rendement op Geïnvesteerd Vermogen, wat kracht is bijgezet doordat de oliegigant de bouw van de biobrandstoflocatie in Rotterdam pauzeert vanwege de zwakke vraag en daarbij ook $ 1 miljard als verlies neemt.

De onvermijdelijke resultaten van mismanagement

Traditioneel management voert een beleid om de meest competente medewerkers op de juiste positie te zetten, want het is continu bezig om de interne organisatie effectiever en efficiënter te laten werken om zo de winst en de toekomstige winstcapaciteit te vergroten. Traditioneel management werkt met een eigen visie en missie. Al enige decennia hebben veel firma’s echter te maken met een ernstige vorm van mismanagement waarbij medewerkers op basis van geslacht, culturele achtergrond of irrelevante persoonlijke kenmerken terechtkomen op hoge posities met beslissingsbevoegdheid. Een neo-Europees socialisme is ontstaan waarbij men begrippen als winst, winstcapaciteit, onafhankelijkheid en een eigen visie als vieze begrippen is gaan zien.