Peter Baars
Tijdens de verkiezingscampagne was er onder de aanhangers van Trump ook een zekere afkeer ontstaan van alle mensen die hoofdzakelijk uit de Democratische Partij kwamen en die keer op keer hadden geprobeerd om Trump uit zijn ambt te zetten door het juridische systeem als wapen tegen Trump te gebruiken om hem maximaal dwars te zitten en eventueel te kunnen opsluiten, of in ieder geval hem door de hoge kosten van al dat procederen financieel te ruïneren.
Die afkeer van de volgelingen van de MAGA-beweging (Make America Great Again) voor die corrupte democraten sloeg later om in loepzuivere haat. Er was derhalve nog een enorme rekening te vereffenen en Trump zou daar de uitvoerder van worden. Dat was iets dat vaststond voor eenieder die de uitspraken van Trump beluisterde op de grote rally’s die zijn MAGA-aanhangers organiseerden.
Trump zou – als hij zou worden verkozen – de dossiers van de moord op J.F. Kennedy openbaar maken en bovendien – en dat lag nog veel gevoeliger – het dossier van de voor pedoseksualiteit veroordeelde Jeffry Epstein.
Inmiddels hadden oplettende Amerikanen al vernomen dat Epstein met zo’n lichte straf de dans was ontsprongen, omdat hij een agent was van de geheime dienst. De officier van justitie die de zaak behandelde had van hogerhand een duidelijke order gekregen: “handen af van deze geheim agent”. Door het graafwerk van Candace Owens, Mike Benz, Tucker Carlson en nog vele anderen, werd duidelijk dat Epstein ook een zionistische Mossad-agent was. Dat was niet zo verrassend, want de familie van Ghislaine Maxwell behoorde tot de semi-top van de Mossad. Het bleek dat Epstein een ‘honeypot’-chantage-operatie leidde, die tot doel had regeringsleiders en zeer machtige en vermogende mannen en vrouwen te kunnen chanteren met hun gefilmde seksuele aberraties met minderjarigen.
Het werd steeds duidelijker dat het hier niet alleen ging om seksuele misdrijven, maar ook om beïnvloeding van politici, verkiezingen en het buitenlandbeleid van de VS. Duidelijk werd dat Israël een enorme invloed uitoefende op de Amerikaanse politiek en met name in het Amerikaanse Congres.
Dat die invloed niet alleen door middel van chantage tot stand kwam, maar vooral ook door de invloed van AIPAC (American Israel Public Affairs Committee), was onder het grote publiek niet bekend, maar werd dat plotsklaps wel. De verontwaardiging bij de Amerikanen was des te groter toen bleek dat AIPAC gefinancierd werd door nota bene het geld van de Amerikaanse belastingbetaler zelf, dat de regering bij miljarden per jaar naar Israël overmaakte, zonder daar overigens door een verdrag toe verplicht te zijn. Een deel van dat AIPAC-geld werd gebruikt om Congresleden van een verkiezingskas te voorzien voor hun herverkiezing, mits zij natuurlijk Israël door dik en dun zouden steunen.
Tot hoever deze verrotting in de politiek was doorgedrongen, bleek toen de minister-president van Israël, Netanyahu, in het Congres ongeveer vijftig staande ovaties kreeg en het er even op leek dat de Israëlische minister-president de president van de Verenigde Staten van Amerika was. Spoedig daarna bleek er sprake geweest te zijn van corruptie van zowel Democraten als Republikeinen. Ook dat laatste was een schok voor de gemiddelde Amerikaan. De geldstroom van en naar AIPAC werd in de openbaarheid gebracht en de kiezer was weer een illusie armer. Een belangrijk deel van Trumps achterban vond het eigenlijk wel goed zo, omdat zij (de christelijke zionisten, of evangelicals) vanuit hun geloof hoe dan ook achter Israël bleven staan.
Nu Trump over het filmmateriaal van Epstein beschikte, ontstond er een groot probleem voor Trump. Uit de files zou namelijk blijken dat hij niet alleen jarenlang bevriend was met Epstein, maar bovendien dat er een aantal machtige mannen uit de entourage van Trump – of mannen waaraan Trump loyalieit was verschuldigd – in die files voorkwamen.
Ten aanzien van een aantal andere betrokkenen ontstond het dilemma van óf alles openbaar maken, óf het gebruiken als chantagemateriaal om politieke tegenstanders mee te elimineren. Het lijkt erop dat Trump zelf geen grote rol in de files speelt, anders hadden de Democraten in de tijd dat zij aan het roer van Amerika stonden, dat materiaal wel tegen Trump gebruikt, in plaats van een Russia Hoax te bedenken.
Het moge duidelijk zijn dat de Mossad niet schroomt om buitenlandse leiders te vermoorden. In het Midden-Oosten zijn daar tal van voorbeelden van te vinden. Ook bij de moord op J.F. Kennedy is duidelijk geworden dat de Mossad er de hand in heeft gehad. Dat is misschien ook de reden dat het zo lang geduurd heeft voordat die documenten op internet zijn geplaatst. Het zijn maar liefst zo’n 70.000 bladzijden. Wanneer je een boom wilt verbergen, moet je hem in een bos zetten, zal procureur-generaal Pam Bondi gedacht hebben.
De Mossad is derhalve een bedreiging voor Trump, ook al omdat zodra hij er maar een heel klein beetje naar neigt om met de wapenleveranties naar Israël te stoppen – wapens waarmee het regime van Netanyahu de genocidale terreur in Gaza en de omringende landen kan voortzetten – hij zijn leven niet meer zeker is.
Het beeld komt op dat Trump met een geladen pistool op zijn hoofd gericht rondloopt. Wat in dat verband tot nu toe ook verborgen is gebleven, is waartoe Trump zich verbonden heeft met de joods-zionistische weduwe Adelson, van wie hij $ 100 miljoen aan campagnegeld ontving. Sommige mensen schijnen in de veronderstelling te verkeren dat zij tegen Trump heeft gezegd: “Hé Donald, geef me je bankrekeningnummer even, dan zal ik $ 100 miljoen naar je overmaken.” Zo is dat natuurlijk niet gegaan. Er ligt een vuistdik contract aan die donatie ten grondslag, waarin Trump zich verbonden heeft om bepaalde dingen te verrichten jegens de weduwe Adelson. In de eerste termijn van Trump pochte zij uitgebreid over het feit dat Trump door haar toedoen Jeruzalem tot hoofdstad van Israël had gemaakt en bovendien de Hoogten van Golan had erkend als soeverein Israëlisch grondgebied.
Vreemd eigenlijk, dat de Amerikaanse kiezer een presidentskandidaat accepteert waarvan ze niet weten tot welke zaken qua binnenlandse en buitenlandse politiek hij zich per sponsorcontract heeft verplicht.
Deze link naar het Adelson-vermogen is een tweede bedreiging voor Trump, indien men zich realiseert dat dit vermogen uit het casinowezen van Las Vegas stamt, een plaats waar de onderwereld de bovenwereld niet alleen raakt, maar er mee verweven is. Uit verschillende publicaties is inmiddels duidelijk geworden dat de georganiseerde misdaad samen met de geheime diensten ook hun partijtje meeblazen in de begeleiding van de president van Amerika.
Een derde bedreiging voor Trump komt voort uit zijn acties tegen de (economische) kartels. Neem bijvoorbeeld het wapenkartel. Dat wapenkartel voorziet een kleine corrupte laag van bestuurders en financiers van enorme steekpenningen, terwijl zij zelf honderden miljarden aan overheidscontracten binnenhalen. Het gaat dat kartel dan ook niet om het beëindigen van oorlogen, maar om die juist zo lang mogelijk te laten voortduren.
De neocons zijn overigens de politieke trawanten van dat wapenkartel, die de propaganda voor die oorlogen – tegen betaling – verzorgen. Het zijn politici als Graham, en Blumenthal, maar ook oud-generaals die er na hun pensionering als de kippen bij zijn om naar Lockheed Martin of Raytheon over te stappen voor bedragen van minstens zes cijfers. Ook zij, met hun operationele geheime-dienstcontacten, vormen een grote bedreiging voor iedere president die oorlogen wil beëindigen zonder nieuwe oorlogen op te starten, en dus ook voor Trump.
De grootste bedreiging voor Trump, die voor ons het meest onduidelijk is, wordt gevormd door de grootaandeelhouders van de kartels. Die zien we nooit in de publiciteit, maar hun portemonnee en hun financieel-economische macht is waar het in wezen om draait. En op die klasse moet de aandacht nu juist worden gericht, want zolang we de gebeurtenissen in de wereld op het niveau van politici blijven beschouwen, en niet op het niveau van de macht van de grootaandeelhouders (lees: de Ultimate Beneficial Owners, of UBO’s) komen we nooit echt bij de waarheid.
– einde artikel –
Je las een Premium artikel uit Gezond Verstand
Volg ons op social media
Kijk en beluister Gezond Verstand via
Gerelateerde berichten
