J. Verschoor
Sinds december 2021 bekleedt Rosenmöller een toppositie bij het ABP, het fonds voor ambtenarenpensioenen, de grootste in zijn soort in Nederland. Het verzorgt de betaling van de oude dag voor 1,1 miljoen deelnemers. Rosenmöller wil het ABP omvormen tot een ‘groene’ en ‘sociale’ instelling. Als gevolg daarvan is veel ABP-geld in de laatste jaren in rook opgegaan. De waarde van het opgespaarde bezit van het ABP is in 2022 met € 90 miljard gekelderd. Er is nog € 700 miljard over. Nooit eerder in de historie van het fonds heeft zich een zo grote terugval voorgedaan, en de dag nadert waarop de deelnemers zich moeten voorbereiden op verlaging van hun pensioenen.
Naast Paul Rosenmöller vallen andere bestuursleden van het ABP in het niet. Zoals de heer Van Wijnen, een voormalige onderwijskracht zonder vakkennis van gedisciplineerd beleggen. Of de onopvallende ABP-medebestuurder Corien Wortmann (CDA), die voorheen rijksambtenaar was. Uit kringen rond het ABP is bekend dat Rosenmöller geen prioriteit ziet in het behalen van zo hoog mogelijke opbrengsten voor de ABP-deelnemers. De wet schrijft voor dat hij dat moet doen. Maar Rosenmöller geeft de voorkeur aan het verspillen van ABP-miljoenen aan zijn stokpaardjes, waaronder de aanleg van het grootste windmolenpark van Europa. De hele Noordzee wordt ermee volgeplempt. Volgens de econoom Ab Flipse is het beheer van het ABP ‘krankzinnig en crimineel’.
Dankzij Rosenmöller verkocht het ABP op politieke gronden zijn omvangrijke, waardevolle pakket Shell-aandelen, nadat Shell tientallen jaren had gezorgd voor vaste, onmisbare inkomsten voor het ABP. Maar Rosenmöller verafschuwt ‘fossiele brandstoffen’ en is actief binnen clubs als Greenpeace. Ook verbond hij zich met Urgenda, een splintergroep die op kosten van de Postcode Loterij een felle strijd tegen ‘fossiele brandstoffen’ heeft gevoerd, met Shell als mikpunt. Urgenda vond steun bij een rechter, die zich bediende van milieutechnische argumenten. In plaats van in ‘fossiele brandstoffen’ wil Rosenmöller het goede ABP-geld stoppen in ‘betaalbare woningen’ en ook in toekomstige techbedrijfjes die zullen moeten meehelpen aan de ‘klimaat-transitie’.
Als ‘klimaatridder’ wil Rosenmöller dat burgers afzien van vliegvakanties. Zelf gaat hij onder meer als lid van de staatscommissie voor de Nederlandse Antillen veelvuldig op stap. Rosenmöller heeft de Platinum for Life-status van het KLM Frequent Flyer-programma.
Goede doelen, Postcode Loterij en massa-immigratie
De ‘goede doelen’ vormen een welhaast ongecontroleerde sector waarin ruim € 10 miljard per jaar omgaat. Hierbij is de Nationale Postcode Loterij prominent betrokken. Dit is een ondoorzichtige kolos die zich heeft ingedekt met steun van politici van erkende politieke partijen, zoals de VVD, die geen eisen stellen aan transparantie. Dit circuit waarbij geen verantwoording wordt afgelegd, heeft de macht en de middelen om op eigen houtje de massa-immigratie in stand te houden. Bootjes voor vermeende ‘asielzoekers’ worden door de Postcode Loterij betaald. Achter de schermen zorgen Rosenmöller en geestverwanten ervoor dat er geen debat plaatsvindt over kosten en baten van de massa-immigratie.
Het politieke fenomeen Rosenmöller
In zijn jonge jaren was Rosenmöller bestuurslid van GML (Groep Marxisten-Leninisten), een beweging die met geweld het kapitalisme en de parlementaire democratie in Nederland wilde vernietigen. Rosenmöller dreigde bedrijven ‘kapot te staken’. Hij zamelde geld in voor Pol Pot terwijl dit hoofd van de Rode Khmer ongeveer een derde van de bevolking van Cambodja in kampen liet ombrengen. In 1976 reisde hij naar het in die tijd streng dictatoriaal bestuurde Albanië om te overleggen hoe het communistische systeem naar Nederland kon worden overgeplant. In 1971, tijdens een grote hongersnood in China die 50 miljoen slachtoffers teweegbracht, beweerde Rosenmöller: ‘Van Mao kan je ontzettend veel leren’.
Hij maakt zich met schijnbaar gemak meester van allerlei topfuncties zonder specifieke vakkennis of bewezen vaardigheden anders dan het infiltreren van instellingen met links activistisch gedachtegoed. Hij was commissaris bij de NS en voorzitter van de VO, de nationale onderwijsraad. Hij is mede-erfgenaam van het onmetelijke fortuin van Vroom & Dreesmann. Volgens het zakenblad Quote zit dit geld in het qua omvang op drie na grootste familiekapitaal van Nederland. Zijn vader was directeur van het warenhuisconcern van V&D. Zoon Paul wist zich op te werken tot adviseur van de regering die prinses Máxima moest bijstaan bij haar ‘inburgering’. Hij leerde wel zwijgen over revoluties.
Onverenigbare functies
Kenners van het Binnenhof verbazen zich over Rosenmöller, die het debat ontwijkt. Ernstiger nog is de belangenverstrengeling waaraan hij schuldig is. Opvallend zwijgzaam is de Leidse chirurg Jan Anthonie Bruijn (VVD), de voorzitter van de Eerste Kamer. Zoals bijna iedereen, ziet hij dat Rosenmöller twee onverenigbare functies vervult. Als Kamerlid neemt Rosenmöller politieke besluiten die betrekking hebben op de miljarden van het ABP. Deze belangenverstrengeling houdt het risico van corruptie in. De heer Bruijn onderneemt niets tegen Rosenmöllers spel met twee petten, alweer een beschadiging van de geloofwaardigheid van het Nederlandse politieke leven. Ook Klaas Knot, hoogste baas van De Nederlandsche Bank, treedt niet op. Voorheen was Rosenmöller voorstander van beperking van de topsalarissen in de publieke sector. Dat veranderde toen in 2006 bleek dat hij zelf € 25.000 meer ontving dan toegestaan volgens de inkomensnorm waarom hij zelf als Kamerlid had gevraagd.
– einde artikel –
Je las een Premium artikel uit Gezond Verstand
Volg ons op social media
Kijk en beluister Gezond Verstand via
Gerelateerde berichten
