Sander Boon
Kort na elkaar lieten kopstukken uit de Amerikaanse machtselite zich opzichtig in de kaart kijken; John Kerry, Hillary Clinton en miljardair Bill Gates laakten de beknotting waaraan ze gebonden zijn door de Amerikaanse Grondwet. Kerry stelde dat het Eerste Amendement in de Grondwet, de vrijheid van meningsuiting en het verbod voor de regering om zich hierin te mengen, effectief regeren in de weg staat. Clinton ging nog een stap verder en vertelde een journalist van CNN dat overheidscensuur noodzakelijk is om een totaal verlies van controle te voorkomen. Gates tenslotte, gaf aan misschien voorstander te zijn van vrijheid van meningsuiting, maar stelde daarbij wel dat de grens lag bij kritiek op injecties met gebruik van mRNA-techniek. Eerder lieten ook Mitt Romney en de huidige minister van Buitenlandse Zaken, Antony Blinken, zich uit over het gebrek aan controle van de Amerikaanse overheid over de nieuwsstroom. Ook de EU laat zich niet onbetuigd. De Europese Commissie overweegt om boetes voor het overtreden van de Digital Services Act door het platform X (het voormalige Twitter) te gaan verhalen op de andere bedrijven van Elon Musk. Bedrijven die er totaal los van staan. X is momenteel het laatste grote socialemediaplatform waar mensen nog (vrijwel) ongecensureerd informatie kunnen delen, kritiek kunnen hebben op overheidsbeleid en controversiële meningen kunnen uiten. Het wordt voor de westerse ‘elites’ klaarblijkelijk steeds moeilijker om de voorgeschreven werkelijkheid te blijven handhaven. Deze aanvallen op de Grondwet komen op een moment dat de Amerikaanse verkiezingen kunnen leiden tot verder oplopende binnenlandse sociale en politieke spanningen, en zijn ook buitengewoon gevaarlijk voor de stabiliteit van de dollar. De aanvallen op grondwet en rechtsstaat, hier en overzee, zijn buitensporig, en wijzen op machtsverlies van de ‘elites’.
Geloof in de eigen voorgeschreven werkelijkheid
Sinds het begin van de Koude Oorlog hebben Amerikaanse regeerders een propaganda-apparaat opgezet dat met de moord op John F. Kennedy een dwingend karakter kreeg, en vooral na de 11-septemberaanslagen is uitgegroeid tot een voorgeschreven werkelijkheid. Het gevaar van een groeiend schisma tussen ‘waarheid’ en werkelijkheid nam daardoor toe. Veel mensen die zichzelf als onderdeel van de ‘elite’ zagen, gingen geloven in de eigen voorgeschreven werkelijkheid, die systematisch een te rooskleurig beeld schetste dat natuurlijk in schril contrast staat met de (geo)politieke werkelijkheid.
Kritische stemmen werden buitengesloten en eenzijdige informatie leidde tot beleidsbeslissingen die sociale en materiële schade toebrachten aan de in het ongewisse gehouden samenleving. De politieke ‘elite’ wordt gevoed door dezelfde gemanipuleerde informatiebronnen – de media, denktanks en politieke adviseurs – die steevast het idee van hun land als lichtend voorbeeld van vrijheid en democratie blijven promoten. En net als in elk ander politiek bestel waar het officiële narratief eindeloos wordt herhaald, wordt het steeds moeilijker om kritische kanttekeningen te plaatsen bij de werkelijke stand van zaken.
Mike Benz, de populaire ex-CIA-analist, die de laatste maanden zijn X-volgers voorziet van een ongekende stroom aan informatie over de constructie van het officiële narratief, bracht ook Kenneth Osgood, auteur van Total Cold War (2006), onder de aandacht. Die schreef aan de hand van uiteindelijk vrijgegeven geheime documenten dat de VS al sinds 1952 bezig is geweest met het opzetten van een grootschalig propaganda- en censuur-apparaat om het publiek mee te manipuleren. Sindsdien, en via vele omwegen, is het ministerie van Buitenlandse Zaken de spin in het web geworden van een hele trits aan drieletter-organisaties in dienst van georganiseerd bedrog. De gestructureerde politiek van Amerikaanse propaganda en censuur is uitgerold naar zowel westerse als niet-westerse vazallen. Amerikaanse functionarissen, vaak ook van de CIA, kregen sinds de jaren zestig stevig voet aan de grond bij vrijwel alle belangrijke media: radio, tv en kranten. Ook universiteiten werden ingekapseld in de Amerikaanse invloedssfeer. Het beeld dat het Westen sinds de Koude Oorlog van zichzelf heeft geschapen – dat van een superieure, exceptionele cultuur – is ook zijn interne werkelijkheid gaan bepalen.
Doorzien van de façade
Uiteindelijk pakken propaganda-strategieën, aanvankelijk bedoeld om de natie te verheffen en een geopolitiek overwicht te creëren, op de lange termijn juist schadelijk uit en botst het zorgvuldig opgebouwde ideaalbeeld onvermijdelijk met de realiteit. Naarmate de (geo)politieke, economische en sociale problemen verergeren – zoals groeiende ongelijkheid, sociale spanningen en het falen van buitenlandse interventies – begint het publiek door de façade heen te kijken. De propaganda werkt dan averechts; wat ooit werd ingezet om de macht te versterken, begint dan diezelfde macht juist te ondermijnen. Het vertrouwen van de bevolking in de politieke ‘elite’ brokkelt eerst gestaag en vervolgens versneld af, omdat de kloof tussen het geschetste ideaal en de dagelijkse realiteit te groot is geworden. Dit fenomeen doet ook denken aan de fake-wereld van het Amerikaanse professioneel worstelen, waar zowel vechters, de jury als het publiek feit en fictie niet meer uit elkaar kunnen houden. Ook politici presenteren inmiddels zorgvuldig gecreëerde persona’s, in de hoop dat het publiek deze als authentiek zal ervaren. Ze spelen de rol van de gewone man of vrouw, terwijl ze zich verder dan ooit van die werkelijkheid bevinden. Wat resteert is een voorstelling, een show, die door het publiek steeds meer als nep en doorzichtig wordt ervaren.
Internationaal staat het morele gezag van de VS en het Westen op losse schroeven, met wijdverbreide kritiek op hun rol in conflicten en het voortdurend meten met twee maten. Maar ook binnen de grenzen van het eigen land wordt de kloof tussen het door propaganda geschetste ideaal en de dagelijkse werkelijkheid steeds groter.
- Het artikel gaat hieronder verder -
De Gift Card is een leuke manier om Gezond Verstand een kwartaal of een jaar lang cadeau doen. De Gift Card is digitaal verkrijgbaar én als pasje met daarop een unieke code + een feestelijke cadeau-enveloppe.
Abonnees krijgen 15% korting!
Gezond Verstand 6x cadeau doen
Op papier én digitaal
Normaal €24,- voor abonnees €20,-
Gezond Verstand 24x cadeau doen
Op papier én digitaal
Normaal €80,- voor abonnees €70,-
Terwijl de Amerikaanse en Europese ‘elite’ vasthoudt aan het idee van exceptionalisme en superioriteit, ondervinden miljoenen burgers economische ongelijkheid, sociale spanningen en een politieke polarisatie die de fundamenten van wat er nog over is van het Westen verder ondermijnen. Overal, zowel binnen het Westen als tussen het Westen en de rest van de wereld, is nu sprake van een steeds openlijker waargenomen kloof tussen opgelegde waarheid en werkelijkheid, tussen technocratie en bevolking.
Breekpunt
Wanneer de werkelijkheid steeds minder overeenkomt met het positieve beeld van zichzelf dat de ‘elite’ koestert, ontstaat er een innerlijke spanning. Om die spanning te verminderen, klampt de ‘elite’ zich vast aan het vertrouwde narratief, in plaats van de ongemakkelijke waarheid onder ogen te zien. Erkennen van de zwakheden en fouten zou betekenen dat ze hun eigen wereld van overtuigingen en beleid in twijfel moeten trekken. Dat is teveel gevraagd. Veel leiders kiezen voor de weg van de minste weerstand, die bestaat uit het blijven promoten van de rooskleurige boodschap, ook al begint iedereen steeds meer de onzin ervan te beseffen. Op dit soort momenten wordt ook sociale chantage gebruikt als middel om de bevolking mee onder druk te zetten. Wat Mike Benz de ‘Blob’ noemt (ook wel ‘Deep State’), gebruikt in samenspraak met de Amerikaanse Democratische Partij sinds 2016 psychologische oorlogvoering op hoog niveau, om het sociaal gezien zo moeilijk en risicovol mogelijk te maken om Donald Trump te steunen. Deze strategie is afgelopen maanden echter gestrand.
Het Democratische leiderschap heeft met Kamala Harris en Tim Walz twee uiterst zwakke kandidaten naar voren geschoven, waardoor mensen makkelijk kunnen uitleggen waarom ze tegen hen willen stemmen. De manier waarop dit is gegaan, voedt het besef dat het politieke spel louter draait om het intact houden van het officiële narratief. Er is echter altijd een breekpunt. Macht blijft alleen intact zolang de illusie wordt gevoed door de stilzwijgende goedkeuring van een bevolking. Zoals het kind in Andersens sprookje riep dat de keizer geen kleren aan had en daarmee de illusie verbrak, kan een moment van sociale validatie een kettingreactie van ontwaken veroorzaken. Gelet op de nu openlijke aanval van de ‘elite’ op de grondwet, zijn we dichter bij dat moment dan ooit tevoren.
– einde artikel –
Je las een Premium artikel uit Gezond Verstand
Volg ons op social media
Kijk en beluister Gezond Verstand via
Gerelateerde berichten
