Na zijn studie in Tilburg volgde Ruben een politieke opleiding aan de Harvard-universiteit, die bekend staat als vaste uitkijkpost van de Amerikaanse geheime diensten, gericht op het bespieden van Europa, dat in de tang wordt gehouden. Wetenschap en spionage zijn er onlosmakelijk vervlochten. Een professor die een briljant artikel schrijft, kan evengoed medewerker zijn van een van de zestien geheime diensten die Amerika rijk is. Harvard was ook de werkplek van Henry Kissinger, die carrière maakte als historicus en vervolgens als machtspoliticus meewerkte aan het omverwerpen van de Chileense president Salvador Allende en andere leiders die het ongenoegen van de VS opriepen.

Vanuit Harvard hielp Kissinger de basis leggen voor het in 1971 opgerichte WEF. Terug in Nederland, was Ruben werkzaam bij BCG, de Boston Consulting Group. De BCG, volgens kenners een orgaan van de CIA, is in Den Haag in de grote ministeries geïnfiltreerd. Achter gesloten deuren geeft het trainingen voor uitverkoren carrièrejagers. Veel medewerkers van dit consultantsbureau zijn slim en goedgebekt, vaak ook charmant. Hun sociale vaardigheden zijn bovengemiddeld ontwikkeld. Van zulke adviseurs heeft Ruben ongetwijfeld het nodige opgestoken voordat hij Kamerlid werd en toetrad tot diverse Kamercommissies op het gebied van defensie, buitenlandse zaken en contacten met de VS.

In de aanloop naar zijn Kamerlidmaatschap werkte Ruben twee jaar lang als assistent van VVD-staatssecretaris Mark Harbers. Deze ongeloofwaardige VVD-politicus wrong zich in alle bochten om informatie over misdadigheid bij asielzoekers onder de pet te houden. Dat lukte een tijd lang, totdat bleek dat onder het kopje ‘algemeen’ door Harbers in zijn rapportage alle zware misdaad, inclusief moord, werd weggepoetst. Asielzoekers mochten geen moordenaars zijn. Harbers werd weggehoond, maar zijn slappe knieën tegenover het asielprobleem vormden kennelijk geen beletsel voor Mark Rutte, zijn baas. Vandaar dat Harbers een tweede kans kreeg. Ditmaal als verkeersminister van Rutte. Ook dit liep uit op blunders. Vliegtuigje pesten was ineens aanvaardbaar voor de VVD.

Na zijn jaren bij Harbers werkte Ruben Brekelmans een poos bij het ministerie van Justitie, waar hij zich mocht bezighouden met asielzaken. Als Kamerlid schreef Ruben dat hij uitgeprocedeerde asielzoekers wilde uitzetten. Zomer 2024 werd bekend dat het aantal ‘zeer veel overlast gevende asielzoekers’ (wapens, drugs, agressie) in Nederland is verdubbeld tot 1.000 man, een verdubbeling binnen een jaar. Intussen wilde Ruben om toelating meer asielzoekers uit Oekraïne binnenhalen. Maar, veel VVD’ers voelden niets voor het idee van Ruben om de ‘instroom’ te beperken tot 50.000 asielzoekers per jaar.