Ton van de Noort
obert F. Kennedy jr. is bij de Democratische partij de belangrijkste uitdager van zittende president Joe Biden, die zich opnieuw verkiesbaar heeft gesteld. Hoewel Kennedy niet in de officiële peilingen wordt genoemd, blijkt uit onofficiële peilingen reeds een grote aanhang. Zijn populariteit heeft hij te danken aan – natuurlijk – zijn naam, maar ook het beeld van integriteit dat hij oproept door onder meer de indrukwekkende wijze waarmee hij zijn kandidatuur aankondigde. In een twee uur durende speech gaf hij blijk een helder inzicht te hebben in het verval waarin de VS door onder meer de regering Biden terecht is gekomen. Hij noemde de oncontroleerbare en autonoom functionerende veiligheidsdiensten, de macht van de neoconservatieven in het Witte Huis en de reeks oorlogen waarin zij de VS hebben meegesleurd. De verregaande vermenging van de farmaceutische industrie en de gezondheidsdiensten van de overheid hebben zijn bijzondere aandacht. Deze zijn volledig met elkaar vergroeid, waardoor nauwelijks controle op noodzakelijkheid en kwaliteit van medicijnen plaatsvindt. De verregaande corruptie waartoe dat geleid heeft, wordt in zijn boek The Real Anthony Fauci nauwgezet uit de doeken gedaan.
De zittende president Biden is vooralsnog de beoogde kandidaat van de democratische partij, maar scoort inmiddels zo slecht in de prognoses dat het de vraag is of dat zo blijft. De partijtop heeft echter nog geen alternatief kunnen vinden, dus voorlopig wordt hem de hand boven het hoofd gehouden. Voor de zekerheid is dan wel door de partijtop bepaald dat er geen debatten met Kennedy zullen plaatsvinden, daar Biden in zijn zwakke geestelijke gesteldheid zich zeker niet zou kunnen meten met de communicatief vaardige Kennedy. De partijtop heeft ook de agenda waar de voorverkiezingen van de Democratische partij zullen plaatsvinden, aangepast. Ze zullen worden gehouden in deelstaten waar Biden op een sterke aanhang kan rekenen. Uit peilingen blijkt dat 70% van de Amerikanen hem liever ziet gaan dan blijven. Met name het geforceerd doorvoeren van Woke beleid op allerlei terreinen van het Amerikaanse leven stuit in toenemende mate op verzet vanuit brede lagen van de bevolking.
Aan de Republikeinse kant heeft de gouverneur van Florida, Ron deSantis, zich inmiddels kandidaat gesteld. DeSantis viel de afgelopen jaren op, doordat hij in staat bleek in Florida een politiek beleid door te voeren dat een eind maakte aan de door de federale regering uitgevaardigde dictatoriale Covid-19-maatregelen van verplichte restricties en lockdowns. Het openbare leven kon daardoor ongestoord zijn gang gaan en economisch bleef Florida floreren, in tegenstelling tot andere deelstaten met verplichte bedrijfssluitingen. DeSantis verzette zich ook tegen de toenemende druk om jonge kinderen tijdens schoollessen te confronteren met seksuele oriëntatie en transgender aangelegenheden. Dit bracht hem in aanvaring met mediagigant Disney, die dat Woke-beleid wel ondersteunt, wat die leverancier van vermaak al veel geld en prestige heeft gekost. DeSantis verzet zich daarnaast tegen de ongelimiteerde instroom van immigranten.
De andere dominerende kandidaat voor de Republikeinse partij is voormalig president Donald Trump. Zijn stijl en persoonlijkheid oefenen nog steeds grote aantrekkingskracht uit op zijn omvangrijke en trouwe aanhang, wat is te zien in de tussentijdse peilingen, waar hij vooralsnog een flinke voorsprong heeft op DeSantis. Trump verscheen onlangs in het hol van de leeuw in een live-show bij de Democratische partijgezinde tv-zender CNN, die hem op alle mogelijke manieren met kritische vragen bestookte. Trump wist deze op indrukwekkende wijze te pareren en het publiek voor zich te winnen.
De laatste tijd laat Trump zich echter verleiden tot het doen van ongefundeerde, wilde uitspraken, die de indruk wekken dat hij vaste grond onder de voeten aan het verliezen is. Zijn scherpe politieke populistische intuïtie liet hem op zulke momenten in de steek. Zijn nadeel in vergelijking met DeSantis is dat hij nooit openlijk afstand heeft gedaan van het door Anthony Fauci opgelegde Covid-beleid. Hij sprak zich regelmatig uit over de noodzaak om de mRNA injecties met grote haast te ontwikkelen. Hij week enkel van het beleid af door niet afwijzend te staan tegenover het gebruik van werkende geneesmiddelen als HCQ en Ivermectine.
In dit nummer onder meer:
Leven met onwaarheid
Stikstofmonster
Amerikaanse presidentsverkiezingen
Kernenergie
Coronaprik leidt tot schadeclaims
De door het establishment ongewenste kandidaten Trump en Kennedy zullen zeker te maken krijgen met door de veiligheidsdiensten georkestreerde inmenging in hun campagne. Kennedy is een potentieel groot gevaar voor deze instanties, want hij heeft duidelijk gemaakt dat hij de ware toedracht van de moorden op zowel zijn oom John F. Kennedy als op zijn vader voor het publiek wil ontsluiten, en de ongrondwettelijke autonome macht van CIA en FBI wil intomen.
Ook Trump heeft in verregaande mate met die geheime macht te maken gehad, zoals nu officieel is gebleken uit een belangrijk onderzoek naar de handelwijze van de FBI, die met op niets gebaseerde verdachtmakingen trachtte aan te tonen dat Trump met behulp van Russische steun de presidentsverkiezingen van 2016 had gewonnen. Uit het onderzoek blijkt dat Trump niets ten laste kan worden gelegd, maar door de traagheid van het onderzoek werd hij er zijn hele presidentiële periode mee geconfronteerd en kon hij daardoor niet naar behoren als president functioneren. De speciale aanklager John Durham heeft na een miljoenen verslindend vier jaar durend onderzoek dit bewijs geleverd op een manier die doet denken aan een witwasoperatie. Kopstuk van de CIA, John Brennan, speelde achter de schermen een orkestrerende rol maar wordt helemaal niet genoemd. Terwijl de FBI weliswaar imagoschade heeft geleden, blijft gerechtelijke vervolging uit van duidelijk identificeerbare deelnemers aan het bedrog. De dienst wordt bekritiseerd voor de slechte kwaliteit van het onderzoek en van politieke vooringenomenheid tegen Trump, maar wordt tegelijkertijd ontzien en zelf als slachtoffer van dubieuze informanten voorgesteld. Veelzeggend is ook het feit dat de rol van de prominente betrokkenen Obama, Bill en Hillary Clinton en Biden geen gerechtelijke gevolgen heeft. Met hun aandringen op een onderzoek naar Trumps relaties met Rusland zorgden zij ervoor dat een aantal voor Hillary Clinton belastende onderzoeken naar illegale donaties afkomstig van vreemde mogendheden voor haar verkiezingscampagne geen aandacht ontvingen.
Hieruit is opnieuw gebleken dat de FBI steeds autonomer functioneert, en nadrukkelijk als politiek wapen wordt ingezet om tegenstanders te elimineren. De dienst is daardoor ver afgedwaald van haar oorspronkelijke taak van wetshandhaving. Het stelt zich boven de wet en voert in opdracht van de regering Biden politiek gemotiveerde opdrachten uit. Iedereen die volgens zelfbedachte maatstaven aan predicaten als complotdenker, verspreider van desinformatie, rechts radicalisme of christelijk radicalisme voldoet, kan vervolgd worden. In de wet is niet vastgelegd wat deze ‘misdaden’ precies inhouden, maar dat doet niet ter zake. Politieke tegenstanders worden – in samenwerking met sociale media – geïntimideerd door hen te censureren, van sociale platforms te verwijderen, of opzichtig te arresteren.
Bij de fictieve, want door de autoriteiten geregisseerde, bestorming door Trump-aanhangers van het Capitool in Washington op 6 januari 2021 zijn op basis van verdenkingen die op geen enkele manier hard gemaakt kunnen worden velen in hechtenis genomen. Zonder vorm van proces kunnen zij voor onbepaalde tijd worden vastgezet. Het is een situatie die doet denken aan de showprocessen van de Sovjet Unie in de dertiger jaren tegen politieke tegenstanders.
Dat de Amerikaanse democratie in zwaar weer is terechtgekomen wordt nog verder geïllustreerd door het feit dat andere instellingen die in staat geacht moeten worden deze gebeurtenissen te controleren en te corrigeren zelf bij het bedrog betrokken zijn. De overheid schept het veronderstelde misdrijf, en geeft daarna de opdracht tot vervolging, de rechterlijke macht geeft de FBI daarbij een vrijbrief. En als er al compromitterende informatie naar buiten komt, wordt het door veel grote mediakanalen genegeerd, ontkend, verdraaid weergegeven of gebagatelliseerd.
– einde artikel –
Je las een artikel uit Gezond Verstand nummer 67
Volg ons op social media
Kijk en beluister Gezond Verstand via