Voordracht nummer 28: “Nieuwe golven van leugens”

Gisteren sprak ik op de borrel bij Gezond Verstand (GV), Karel was er helaas niet, met een medewerker en plotseling realiseerde ik mij wat er journalistiek mis gaat bij GV. Ik noem het boekhoudersjournalistiek.

Zoals een boekhouder pas in actie komt als er een bonnetje verschijnt, zo wil GV altijd een bron. ‘Zonder bronnen wordt iets een mening en dat willen we niet’, hebben we Van Wolferen al vaak horen zeggen. Maar hoe zou een boekhouder moeten opereren als er heel veel valse bonnetjes in omloop zijn? Hoe moet hij boeken als hij met een zekere onbetrouwbaarheid moet omgaan? Het ene bonnetje heeft een grotere kans om vervalst te zijn dan een ander bonnetje. Wat dan?

GV leeft ook in zo’n wereld, namelijk de mediawereld, waarin ontzettend veel bronnen onbetrouwbaar zijn. Bronnen kunnen zelfs bewust over het ene onderwerp de waarheid spreken om over het volgende onderwerp te liegen. Dit gebeurt om verdeel-en-heers uit te spelen. Neem de bij GV veelgeprezen Amerikaanse dokter Zelenko die de behandelmethode met hydrochloroquine heeft gepopulariseerd. Niet toevallig is het dezelfde Zelenko die loog over het aantal patiënten dat hij zou hebben behandeld (waarschijnlijk een factor honderd te hoog). Daarnaast loopt er een justitieel onderzoek over zijn valse claim dat de FDA zijn behandelmethode zou hebben goedgekeurd.

Dit is geen toeval. Wie Zelenko een beetje had gevolgd, wist dat hij met Trumps naaste medewerker Rudy Guliani had gesproken, nog te zien op Youtube: https://www.facebook.com/watch/?v=277907123643707, en dan weet je met zo goed als 100% zekerheid dat je met controlled opposition te maken hebt. Guliani draagt als ex-burgemeester van New-York grote schuld voor 9/11, een zware crimineel dus. Dergelijke criminelen verdoen hun tijd niet met opkomen voor de gezondheid van het publiek.

Dit betekent dat zelfs al vertelt iemand de waarheid GV nog steeds moet uitkijken om mensen als autoriteit op te voeren. GV moet met kansen en onzekerheid gaan werken. Autoriteiten bestaan gewoonweg niet in de mediawereld, niet in de politiek en niet op universiteiten. De top van onze samenlevingen zijn inmiddels zo gecorrumpeerd dat er altijd een belangrijke mate van onbetrouwbaarheid bestaat.

Journalistiek is dus niet het zoeken naar één of meer betrouwbare bronnen, want wij weten niet welke bronnen betrouwbaar zijn. Dat geldt net zozeer voor bronnen uit de massamedia als voor bronnen uit de alternatieve media.

Hoe kun je de betrouwbaarheid van een bron vaststellen?

Ik ben de eerste om toe te geven dat dat lastig is en veel ervaring vergt. Het is een vorm van archeologie waarbij je telkens alles wat je aan informatie tot je krijgt moet wegen en interpreteren. Hoe kun je bijvoorbeeld weten of Noord-Korea een bedreiging is voor de wereld? Je moet een inschatting maken van het economische potentieel van het land, de corruptie, de beelden van de raketten, de verhalen erover. Wie dat doet, en dat kost veel tijd, komt uiteindelijk tot de conclusie dat Noord-Korea wel heel weinig potentieel heeft om ook maar iets geavanceerds af te leveren. Gelukkig wordt die voorlopige conclusie dan telkens bevestigd door de beelden, zogenaamd afkomstig uit Noord-Korea.
In het navolgende filmpje uit september 2021 zie je aan het begin een Noord-Koreaanse raket.  Vervolgens zie je bij minuut 2:56 dat de raket net is gelanceerd.

https://www.youtube.com/watch?v=bHCk7wVX7gM

Ertussendoor zie je de raket ook nog opstijgen, uit andere hoeken gefilmd. Zie je het probleem op 2:56? Kijk gerust tien keer en bekijk dan de eerdere lanceringen in het filmpje eens. Je ziet bij 2:56 een bovenaanzicht van een raketlancering ZONDER RAKET. Je ziet de lancering van een rookwolk. Dit is zeker computeranimatie want eerst dienen we de raket te zien en pas dan de rookwolk, het is tenslotte een bovenaanzicht. Bij de andere lanceringen in het filmpje klopt het wel. De beelden zijn dus nep en dat zijn beelden van lanceringen uit Noord-Korea aantoonbaar bijna altijd. Het is zelfs met opzet zo slecht gedaan omdat men weet dat mensen het toch niet willen zien.

GV kan dus niet zomaar betrouwbare bronnen opvoeren die gaan over de bedreiging die Noord-Korea vormt. Al die bronnen kletsen namelijk maar wat. We zien hetzelfde bij Oekraïne waar GV maar braaf blijft vasthouden aan het narratief dat daar Rusland staat tegenover het Westen. Kletskoek, ook daar wijzen de beelden in de richting van bedrog. Al die geschreven bronnen moet je dus met heel veel omzichtigheid behandelen. Wie dat doet, komt tot een nieuwe journalistiek die veel meer vragen kan oplossen dan GV op dit moment doet. Ik hoop dat GV deze raad ter harte neemt, weg met die boekhoudersjournalistiek!

De genadeklap voor het rapport van Beekmans: vrijwel zeker uit de duim gezogen

We lezen:
‘Een derde van alle deelnemers heeft zichzelf in de afgelopen periode getest op het virus. Bij iets meer dan zeven procent van de deelnemers (N=500) was die uitslag positief.’ (Laten we even vergeten dat 1/3 maal 8.997 maal 7% bij lange na geen 500 is.)

Uit pagina 7 en pagina 9 zien we dat er een hele duidelijke positieve correlatie is tussen positief testen en het hebben van antistoffen en tussen ziektegeschiedenis en het hebben van antistoffen. Dit is zoals je zou verwachten. Dit impliceert ook dat je een positieve correlatie kan verwachten tussen een positieve test en ziektegeschiedenis.

Niet bij Beekmans, we gaan naar Fig. 18 en we bekijken die relatie positief testen en ziektegeschiedenis. De uitkomst is dat van de 500 mensen 18,9%, of 94,5 mensen (nee, geen afrondingsprobleem), een ziektegeschiedenis hadden. Dus 405,5 mensen waren niet ziek geweest maar wel positief getest.

Hoe verhoudt zich dit tot de hele populatie? Dat lezen we in Figuur 1 op bladzijde 11. Het blijkt dat over de hele steekproef 30,1% van de mensen ziek is geweest.

Dus op basis van de hele steekproef hadden we verwacht dat er van de positief getesten 150 (30% van 500) mensen ziek zouden zijn geweest. Het zijn er maar 94,5. Dit is zeer significant minder. Dus positief testen voorspelt een kleinere kans op een ziektegeschiedenis. Omdat we al eerder hadden gezien dat er een duidelijk positieve relatie tussen deze grootheden moet zijn, mogen we concluderen dat het onderzoek frauduleus is.
 
Ps. Overigens klopte die eerder genoemde 30% wel.