lsof apparaatjes in hun monden identieke kopieën afdraaiden van wat ze moesten zeggen. Het leek er even op dat de transhumane, gedigitaliseerde, mens alreeds was opgestaan binnen de lichamen van deze regeringsleiders. Een meer robot-achtig optreden was niet denkbaar. We hadden toen al moeten beseffen dat dit uitsluitend het gevolg kon zijn van hersenspoeling. En het had toen al in brede kring duidelijk moeten zijn geweest dat gehersenspoelde regeringshoofden niet op adequate manier bevolkingen kunnen vertegenwoordigen en verantwoorde beslissingen kunnen nemen over wat hen in bijzondere situaties te doen staat.
Behalve Peter Borger, die een paar pagina’s verderop u hierover vertelt, hebben honderden, nee duizenden, nee tienduizenden specialisten met training in aanverwante zaken ons op het hart gedrukt dat – ook als het niet zou gaan om een experimentele, geheel nieuwe benadering, waarbij mogelijk ons DNA genetisch wordt gemanipuleerd – er zo’n 5 tot 10 jaar nodig zou zijn om ons ervan te vergewissen dat een vaccin, behoudens enkele neurologisch schadelijke effecten, als relatief veilig mag worden beschouwd. Weer afgezien daarvan herhalen genoemde specialisten ook nog de waarschijnlijkheid dat wat nu wordt aangeboden voor helemaal geen immuniteit tegen een coronavirus zal kunnen zorgen.
Heel erg veel van wat we zouden moeten weten, wordt met afgedwongen zelfcensuur en nu ook door officiële instanties verzorgde regeringscensuur, weggehouden van uw aandacht. Over de hierboven genoemde Peter Borger schreven wij in ons voorgaande nummer als de geleerde die, samen met 21 topwetenschappers op relevant gebied, de fraude van het zogenaamde Drosten protocol aantoonde. Dat betrof de overal gehanteerde PCR-test die Covid-19 besmettingen zou kunnen constateren, maar in werkelijkheid daar niet toe in staat is. Zijn corrigerende studie slaat de gehele basis weg vanonder de dagelijkse statistieken, met onzinnige getallen van toenemende ‘besmettingen’, waarmee de dictatoriale maatregelen van de Europese regeringen worden gerechtvaardigd. Dus er is geen enkele reden van volksgezondheid voor de bijna totale lockdown tot 19 januari die ik premier Rutte, even voorafgaand aan dit schrijven, hoorde afkondigen. De grootste vrijheidsbeperking sinds de Nazi bezetting. Uitsluitend vanwege een verzonnen pandemie die, anders dan Rutte net beweerde, geen enkel extra sterfgeval heeft opgeleverd, en alleen maar bestaat om de vaccine makers met honderden miljarden te verrijken, zowel als nog wat doelstellingen waarover u opnieuw meer kan lezen in dit nummer.
De medeplichtige media – met een Volkskrant hoofdredacteur die zegt dat gezien er anders onrust kan ontstaan hij alleen maar in zijn krant zet wat de overheid hem er in laat zetten, en dat eigen onderzoek niet nodig is – hebben er voor gezorgd dat het feit van de echte wetenschap die de frauduleuze ‘wetenschap’ van Christian Drosten heeft ontmaskerd niet doordringt tot landgenoten die met de wegen voor eigen betrouwbaar onderzoek niet zijn vertrouwd. Daardoor komen de meeste landgenoten een heleboel meer niet te weten. Zoals het feit dat in Duitsland deze Drosten in opspraak is geraakt vanwege het Borger rapport, zowel als nog andere ontdekkingen van frauduleus handelen, gedaan door nog meer echte wetenschappers. Dit is een probleem voor Angela Merkel die met Drosten onder één hoedje heeft gespeeld. Samen vervulden ze een rol die het de Wereldgezondheidsorganisatie makkelijker maakte om een relatief onschuldig pathogeen te verheffen tot een voorgewende mondiale ramp. Merkel is een doorgewinterde ontwijker van wat haar kan schaden, maar vond het daarnaast blijkbaar nodig om met ook een harde nieuwe Duitse lockdown een paar stappen grotere afstand van het broeiende schandaal te bewerkstelligen. Is Mark Rutte, die gewoon is om tegen Merkel aan te leunen, haar met met een forse Nederlandse vrijheidsbeperking ter wille geweest? Of was zijn vrijheidsbeperking nodig geacht omdat duidelijker wordt dat een groeiend aantal Nederlanders, vooral ook in de medische sector, niet van plan zijn zich te laten inenten. Hij sprak dan ook over het licht van een vaccin aan het eind van een iets langere tunnel. Is grotere onverantwoordelijkheid van de gehersenspoelden te bedenken?
Het publiek te gebieden om zich aan een muilkorfplicht te houden is nog één ding. De regeringsleiders doen het zelf, wanneer ze gefotografeerd worden, en maken zich aardig belachelijk wanneer ze gemaskerd het handen schudden vervangen door het elleboog geven: toonbeelden van gehoorzaamheid ten behoeve van de minder gesitueerden. Maar nu, met het opdringen van het aangekondigde vaccin, gaat het om veel meer; iets wat in sommige gevallen zelfs tot verlies van levens zou kunnen leiden. Als we te maken zouden hebben met builenpest of cholera of Ebola, ja dan is er misschien reden voor een experimenteel vaccin. En dan mag je er misschien een paar doden voor over hebben, of chronisch neurologisch letsel of een slaapziekte of autisme van een kind. Dat zijn allemaal duidelijk gedocumenteerde gevolgen van eerdere vaccinaties. Maar het gaat hier nu om iets dat slechts in zeer beperkte mate afwijkt van een gewone seizoensgriep. Ik hoor over sommige kennissen of collega’s van vrienden die trappelend wachten om gevaccineerd te worden, als opgewonden kinderen in de rij voor zuurtjes. Hoe anders kan het normale normaal terugkeren?
De farmaceutische industrie geeft fortuinen uit aan de diensten van PR bureaus, om ons ervan te overtuigen dat de honderden miljoenen doses van vaccins die ze aan de Europese regeringen hebben verkocht, volkomen veilig zijn. Maar ze hebben zich wel vastgeklampt aan overeenkomsten met regeringen over vrijstelling van gerechtelijke achtervolging, mocht het op grote schaal mislopen.
In het Atlantische bekken heerst verstandsverbijstering. Daardoor krijgen hoofdzaken, die heel veel kunnen verklaren, nauwelijks of geen aandacht. Bovenaan de lijst van hoofdzaken staat het feit dat wat de meest corrupte industrietak is geworden, die van de farmaceutische corporaties, nu honderden misschien zelfs duizenden miljarden aan winst kunnen gaan opstrijken. Dat zou niet hebben gekund als het karakter van het virus dat in het voorjaar huis hield zou zijn geïdentificeerd met meer nauwkeurigheid als een griepvirus van een betwiste (en dus misschien iets meer virulente) afkomst. Een griep biedt tenslotte niet het vooruitzicht op een permanente stroom van honderden miljarden aan inkomsten uit een vaccin. Vandaar dat de Wereldgezondheidsorganisatie, na overleg met de Bill en Melinda Gates Foundation, er het etiket van een hoogst gevaarlijk klasse A pathogeen op plakte. Gates, als rijkste man van de wereld, kon eerder dit jaar nog opscheppen dat hij zeven vaccinmakers financieel op poten had gezet.
Een grootscheepse inenting, de meest kolossale en langdurige en meest herhaalde inenting in de medische geschiedenis, met het doel van een prik voor alle 7,8 miljard van de wereldbevolking, en gauw daarna weer eentje – Gates heeft gezegd dat het wel vier jaar kan gaan duren – was een reden voor het rekken en nog meer rekken van de noodtoestand. Die moest echt lijken en dat doet het met behulp van dictatoriale maatregelen, die het voor de meeste mensen moeilijk maken om te geloven dat het om niet anders dan theater gaat. Het lijkt evenwel erg moeilijk te zijn voor onze intellectuele elite om te gaan beseffen dat we hier te maken hebben met agenda’s van geesteszieke fanaten en utopisten.
Wie is de hoofd boosdoener? Het is verleidelijk om een reusachtige slechterik aan te wijzen als schuldig aan de totalitaire ingreep die we meemaken. Vandaar de vele verwijzingen naar vrijmetselaars, illuminati of andere samenzweerders uit een assortiment van in het geheim opererende gezelschappen. Maar dat zorgt voor een afleiding die nergens toe dient. De zaken worden echt een stuk duidelijker wanneer we aandacht schenken aan degenen die we vrij makkelijk kunnen identificeren als hoofdrolspelers. Zij maken geen geheim van wat ze willen bereiken. Het is een volslagen open samenzwering, wat het voor velen moeilijker maakt om het als zodanig te gaan zien.
Een enigszins vergeten politiek fenomeen biedt hulp: opportunisme. Al jarenlang, in sommige gevallen al decennialang, kan men parallelle ontwikkelingen traceren van diverse overambitieuze personen en organisaties die streven naar steeds meer effectieve manieren om hun wil door te drijven. Een heleboel activistisch opportunisme loopt parallel. Soms hebben de activisten iets met elkaar te maken en soms hebben ze nauwelijks erg in of aandacht voor elkaars bestaan. Maar dan komt er een moment van crisis en wordt het opportuun om die aan te grijpen. Allen tegelijk kunnen dan iets doorvoeren wat onder normale omstandigheden nooit zou worden geaccepteerd.
Met een sterk gevoel dat zij bezig waren de greep op hun wereld te verliezen, spelen de financiële oppermeesters een belangrijke rol. Zij staan al sinds de kredietcrisis van 2008 naar eigen waarneming op de rand van een afgrond. Als het mij is toegestaan om hier even te speculeren, dan denk ik dat het de financiële opzieners zijn geweest die vorig jaar herfst hun oké gaven voor het proces dat zich nu aan het voltrekken is. Wat zij er aan hopen over te houden is de digitalisering van zoveel mogelijk financiële transacties in de wereld. Dan hebben zij hun macht herwonnen om te beslissen wie er wel en niet failliet gaan.
Vandaar de Grote Herstart, waarover wij in voorgaande nummers al een en ander hebben geschreven. Dat biedt tegelijk een gelegenheid om in Europa de biljoenen te gaan uitgeven aan het onzinnige project om zogenaamd van fossiele brandstof af te komen en de menselijke uitstoot van CO2 te verminderen, waarmee de planeet zou worden gered. De wetenschappelijke aannames die daarbij komen kijken, kunnen het schijnwerperlicht van werkelijk diepgaand onderzoek naar klimaatverandering niet verdragen, maar dat deert ngo activisten niet want zij hebben zich in een zeer succesvolle cult verenigd. De aanstaande collaboratie tussen de grote bankiers en de ‘Green Deal’ is reeds duidelijk gedocumenteerd. De genoemde corrupte farmaceutische bedrijfstak krijgt in het kader van zogenaamd Bio-Security permanent bestaansrecht op een hoger plan, waardoor het niet langer hoeft te vrezen voor een existentiële crisis veroorzaakt door aflopende patenten. In die hoek zit genoeg fortuin om eventueel tegenstribbelende elementen in toom te kunnen houden.
In dit nummer van Gezond Verstand besteden wij speciale aandacht aan een belangrijk aspect van hetgeen boven ons hoofd hangt. Het vrijwel algeheel overhevelen van nationale beslissingsbevoegdheden naar instanties buiten eigen land; de vaak eerder opgemerkte uitholling van de natiestaat. De Europese Unie, gekaapt door big businessbelangen, maakte daar in de afgelopen 20 jaar natuurlijk al een begin mee. Met de nieuwste plannen, op een rijtje geformuleerd in de zogenaamde duurzame ontwikkelingsdoelstellingen van de Verenigde Naties, gaat dit proces nog een stuk verder. De natiestaat mag dan een doorn in het oog zijn voor veel idealisten, een bijkomstig resultaat van de uitholling ervan hebben zij blijkbaar nooit duidelijk zien aankomen: het afscheid van democratie.
Vrijwel iedereen die beseft dat tirannie geen goede maatschappelijke orde oplevert, is het eens met de stelling dat democratie beter is dan geen democratie. Maar voor een democratie heb je stemgerechtigde burgers nodig. Zonder de staat kan burgerschap niet bestaan. Waar zijn de burgers van de Europese Unie? Het Europese parlement functioneert niet als een echt parlement. Het Europese gerechtshof zorgt niet voor vertrouwen in Europese wetgeving of voor de garanties van lang gekoesterde vrijheden en rechten die in de eeuwen van ontwikkeling van de natiestaat aan regeerders zijn ontworsteld. En wereldburgers bestaan alleen als beeldspraak.
Verderop in dit nummer geef ik het voorbeeld van een eerdere grote herstart, een die zich beperkte tot de Russische Federatie nadat die zich tot het kapitalisme zou hebben bekeerd. Het zou een sobere les moeten zijn. Waar het Russische volk op had vertrouwd werd verbrijzeld, in dit geval als onderdeel van een van de grootste berovingen van staatsbezit in de geschiedenis. De Russische staat was bezig uiteen te vallen tot een feodaal-achtig stelsel van machtscentra met maffia-achtige middelen van regionale politieke controle. Dankzij de krachtsinspanning van Poetin werd dit proces een halt toegeroepen en heeft Rusland hernieuwde integriteit.
De afbraak van de natiestaten in Europa en Amerika biedt vooruitzichten die eveneens als neo-feodaal kunnen worden bestempeld. Het gaat hierbij om arrangementen waarbij corporaties in de particuliere sector zich verstrengelen met administratieve elementen van regeringen, die niet langer burgers vertegenwoordigen, maar een doorgeefluik worden voor instructies afkomstig van een nog mistig gecentraliseerd supranationaal gezag. Een gezag dat aan geen andere instantie verantwoording schuldig is en door multimiljardairs enigszins kan worden gestuurd. Turkije voelt niets voor dit geglobaliseerde gezag, zoals wordt geïllustreerd in het artikel van Pieter Stuurman. Hongarije en Polen aanvaarden niet het soort regels, conform zogenaamde diep gewortelde Europese waarden, waarmee de Europese Commissie in termen van ‘een rechtsstaat’ is komen aanzetten. Het gaat hier om een intern EU politiek conflict dat in hoge mate door George Soros, hoeder van de grootste verzameling ngo’s ter wereld, op de spits wordt gedreven. Europa is geen rechtsstaat en is gespeend van democratisch gestuurde beslissingsmechanismen.
De controversiële George Soros speelt een hoofdrol in het artikel over Biden, Kamala Harris en Obama, dat aspecten van Amerikaanse politieke ontwikkelingen beschrijft die in Nederland mogelijk als volslagen buitenissig zullen overkomen. Dat komt omdat het Nederlandse mediapubliek, door papegaai-journalistiek vooral geïnformeerd via de New York Times, CNN en de Washington Post, heel weinig begrijpt van wat gaande is aan de andere kant van de oceaan. En ook geheel niet beseft dat als Joe Biden toch het Witte Huis in mag, dit een semipermanente technocratische tirannie dichterbij brengt en dus ook de verdere afbrokkeling van Nederlandse soevereiniteit.
Gezond Verstand nummer 6